Կարող են արդյոք վերևները և ուզում են արդյոք ներքևները, կամ հայ լրաբերերնի տխրալի խոստովանումները
Էմին Գալալիի մտորումները
Վերլուծություն 05 Մայիսի 2022 - 16:48
Էմին Գալալա Caliber.Az |
Համաձայն մի մարդու, որին երկար ժամանակ մեջբերում է մարդկության մի ամբողջ կեսը և որին այսօր ծայրահեղ հազվագյուտ են հիշում (խոսքս Վոլոդյա Լենինի մասին է), երբ վերևները չեն կարողանում, իսկ ներքևները չեն ուզում, ծագում է հեղափոխական իրավիճակ։ Սկզբունքայնորեն տրանաբանական է։
Միտս է գալիս Շեքսպիրը։ Վերաարտահայտելով նրան, կարելի է վստահորեն ասել. ինչ-որ բան այն չէ հայկական թագավորությունում։ Խռովություն։ «Նախկինները» փորձում են վերջին ու վճռական ճակատամարտ տալ իշխանություններին։ Հնչում են դավաճանության, պարտվողականության, երկրի ճակատագրի համար պատասխանատվություն ստանձնելու և սարսափելի սխալներում մեղքն ընդունելու անկարողության մեջ մեղադրանքներ։ Թվում է թե ամեն ինչ այդպես էլ կա։ Իշխանությունը իր հերթին Հայաստանի նախկին ղեկավարներին մեղադրում է նրանում, որ հենց նրանք են չմտածված գործողություններով երկիրը հասցրել փակուղի և նախադրյալներ ստեղծել այսօրվա հայկական մղձավանջի համար։ Նույնպես չես կարող ընդդիմանալ: Ընդդիմությունը փորձում է փողոց դուրս բերել ցածր խավերին, որոնք, որպես Նիկոլի հակառակորդները, վստահ են, չեն ցանկանում ապրել հին ձևով։ Իշխանամետ ուժերը ընդդիմությանը կոչ են անում իր արժանի տեղը զբաղեցնել պատմության աղբանոցում, հաստատելով, որ ներքևինները ուզում են, իսկ իրենք՝ վերինները՝ նույնիսկ շատ լավ էլ կարող են։ Կարճ ասած, զվարճալի մի բան:
Բաքուն առանձնահատուկ ուշադրությամբ է հետևում Հայաստանում իրադարձություններին։ Երեսուն տարի առաջ Ադրբեջանին մեր նորագույն պատմության ամենասարսափելի ողբերգության մեջ գցած երկրում տեղի ունեցող յուրաքանչյուր իրադարձություն առաջացնում է ինչպես պետական կառույցների, այնպես էլ ընդհանրապես ադրբեջանական հանրության բուռն հետաքրքրությունը: Երևանի փողոցներից հնչող աղաղակները հստակորեն հասնում են Բաքու։ Ընդդիմության՝ բողոքի շարժման ճոճանակը ճոճելու և ոչ մի տեղից հայտնված և 2018 թվականից Հայաստանը վարչապետի բազկաթոռից ղեկավարող մորուքով մարդուն դուրս հանելու կարողությունից է կախված Ադրբեջանի համար կարևոր մի շարք հարցեր։ Թեև, պետք է խոստովանել, որ ի տարբերություն պետական պատկան կառույցների, հասարակությունը Հայաստանում տեղի ունեցող իրադարձություններին ավելի քիչ սուր արձագանք է տալիս, քան նախկինում էր։ Բանը միայն Ռամազանի տոնակատարության, Ուկրաինայում պատերազմի և օրվա հացի բնական մտահոգությունների մասին չէ: Հաղթողի կարգավիճակը որոշակիորեն փոխում է օպտիկական սարքերի կարգավորումները։ Չնայած ոչ մի դեպքում մեզ չի կարելի թուլանալ։
Բայց վերադառնանք Հայաստան։ Ես արդեն նշել եմ, որ չեմ փորձում Փաշինյանին ներկայացնել որպես խաղաղության աղավնի։ Կամ նույնիսկ աղավնյակ: Նա այդպիսին չի հանդիսանում։ Բայց լիովին ճանաչելով երկաթե բռունցքի հմայքը՝ Փաշինյանն այսօր կարծես թե իր քաղաքական ապագան և Հայաստանի բարիքի ըմբռնումը տեղավորում է «պայմանական իրականության» գոտում։ Թեև լիովին ենթարկվում է հայաստանյան քաղաքական բնույթի բոլոր հմայքներին (անհետևողականություն, խուսափում, ամեն ինչ տակնուվրա անելու մշտական փորձեր, գումարած մերթ խոսքահաչ տալու, մերթ վնգստալու սովորություն), այս ըմբռնումը Փաշինյանին թույլ տվեց անել մի շարք կարևոր հայտարարություններ։ Այո, որոշ բաներ հնչում էին «մեկ քայլ առաջ, երկու քայլ հետ» սկզբունքով, բայց փաստը մնում է փաստ։
Կա մորուքավոր անեկդոտ նավի խորտակումից հետո կղզում մարդակերների ձեռքն ընկած մի հայի մասին։ Կարճ քննարկումից հետո ցեղի առաջնորդը դատապարտում է նրան ուտելու։ Դժբախտ ծովագնացը ձեռքերը բարձրացնում է դեպի երկինք և հայերեն աղաչում է. «Տեր աստված, միթե՞ այստեղ չկա մի հայ, ով կարող էր օգնել ինձ» ինչին առաջնորդը, շուրջը նայելով, ամենամաքուր հայերենով կիսաձայն պատասխանում է. «Արա, ախպեր, հայեր կան է, տարբերակներ չկան»։ Եվ եթե անգամ Փաշինյանի և իր երկրի առջև ծառացած խնդիրները ոչ մի կերպ կապված չեն մարդակերների հետ, այլ պարզապես անպատժելիության պատրանքի և հայ ժողովրդի բացառիկության մասին երազանքների վրա հիմնված ագրեսիվ անջատողականության հետևանք են՝ արդյունքը նույնն է. . Հայը մնում են հայ, բայց ավելի ու ավելի շատ են գիտակցում, որ տարբերակներ չկան, արա...
Իսկ ի՞նչ է ուզում այդ նույն տարբերակները՝դրանց ակնհայտ բացակայության պայմաններում փնտրող ընդդիմությունը։ Ի՞նչն է մղում զայրույթից ու ատելությունից աղավաղված հիստերիկ դեմքերին, որոնք շալվարով քսվում են երևանյան ասֆալտին՝ փորձելով կաթվածահար անել երթևեկությունը և ջանալով ազատվել ոստիկաններից: Նրանց մի մասը առաջին հերթին գլխուղեղը և ուղիղ աղիքը վնասող հայկական ավանդական «միացում» և «Արցախ» հիվանդություններից տառապող անբուժելի հիվանդներ են։ Բայց տիկնիկավարները, հնարավոր ու անհնար թելերով անխղճորեն քաշելով առանց այն էլ մաշված, ճռռացող զանգվածը, առաջին հերթին մղվում են ռևանշի ծարավով։ Ոչ Ադրբեջանի հետ նոր առճակատման մեջ։ Թող նրանք և գոռում են վերադառնալու և վրեժխնդիր լինելու անհրաժեշտության մասին (ի դեպ, հետաքրքիր է՝ ինչպե՞ս է կոչվում այն, ինչը դու ուզում ես ազատել, եթե իրականում այն վերջերս է ազատվել քեզնից), ընդդիմության առաջնորդները լավ են հասկանում, որ ակնհայտը հերքելու փորձերը կհանգեցնեն հայկական պետության փլուզման, որովհետև Ադրբեջանը ունի տարածքները պաշտպանելու և ագրեսորին պատժելու բոլոր հնարավորությունները։ Նրանք ուզում են վրեժ լուծել Նիկոլից 2018 թվականի և այն նվաստացումների համար, որոնք նա հասցրել է նրանց այդ ժամանակներից։ Վերադարձնել իշխանությունը և տեղերը կերատաշտի մոտ:
Իմ անձնական կարծիքն է. ընդհանրապես, մեզ չի հետաքրքրում, թե ինչպես է ավարտվում հայկական ներքին սլաքը։ Կգոռան և կցրվեն, թե կկրակեն միմյանց վրա, Փաշինյանը կնստի, կամ նրան այնուամենայնիվ կշպրտեն՝ մեզ համար միևնույն է։ Եթե անգամ սթափության առաջին նշանները ցույց տվող փաշինյանականները խաղից դուրս մնան, Ադրբեջանն արագ կսթափեցնի նոր եկվորներին, դրանով հանդերձ ընթացքում ստանալով հավելյալ լուրջ դիվիդենտներ։ Ես ոչ մի կերպ կոչ չեմ անում մեր երկրին հետևել մեր ժամանակների «մեծագույն» ստրատեգի, ըստ համատեղությամբ պաշտպանության նախկին նախարարի օրինակին, ով պատրաստվում էր գրավել լրացուցիչ տարածքներ, որպեսզի հետագայում դրանք օգտագործի նախկինում գրավվածները սակարկելու համար։ Այս փայլուն ծրագրերը աշխարհին ներկայացվել էին մինչև 2020 թվականը։ Մենք, ի տարբերություն հայերի, ուրիշի ոչ բան չենք գրավել և գրավելու մտադրություն չունենք։ Բայց այն, ինչ իրավամբ մերն է, մենք ոչ մեկին չենք զիջի։
Այդ նույն Լենինը, խոսելով հեղափոխական իրավիճակի մասին, ճշտել է, որ ամեն նման իրավիճակից հեղափոխություն չի ծագում։ Որքանով հեղափոխական է իրավիճակը Հայաստանում, և արդյոք դրանից իսկական հեղափոխություն կծագի, ցույց կտա ժամանակը։ Սրանում վերջին դերը չեն խաղալու նաև արտաքին ուժերը, ներառյալ մեր երկիրը։ Իրոք այդպես է՝ այսօր Ադրբեջանը տիրապետում է Հայաստանի հասարակական-քաղաքական իրավիճակի վրա ազդեցության հզոր լծակներների։ Ինչպես արդեն նշել եմ, Ադրբեջանն ունի ամեն ինչ, որպեսզի պաշտպանի և առաջ մղի իր շահերը։ Ռազմատնտեսական ներուժ և քաղաքական կայունություն, արժանի տեղ բարդ տարածաշրջանային և ոչ պակաս բարդ համաշխարհային շախմատային տախտակի վրա, որի վրա ֆիգուրները վերջերս մի փոքր «շարժվել» են բառի ուղիղ և փոխաբերական իմաստով և երբեմն շփոթում են շախմատը շաշկիների և նույնիսկ կազակ-ավազակներ հետ։ Ադրբեջանում կա ևս մեկ կարևոր գործոն.
Երբեք չէի մտածի, որ ինչ-որ բանում անկեղծորեն կհամաձայնվեմ հայկական ամենաանախորժելի մեդիա ռեսուրսներից մեկի հետ։ Անգամ հայ ոչ ադեկվատ լրագրողների ֆոնին այս հրապարակության կոլեկտիվը աչքի է ընկնում իրականությունից իր լիակատար մեկուսացմամբ, էլ չեմ խոսում Թուրքիայի ու Ադրբեջանի նկատմամբ սահմաններից դուրս ատելության մասին։ Դե Աստված իրենց հետ, թող խեղդվեն կսկիծից։ Բայց մի քանի օր առաջ աչքիս ընկավ մի հոդված, որի հեղինակը չի վախեցել Իլհամ Ալիևի աշխատանքը և նրա քաղաքական տրամաչափն ու իմաստությունը բացահայտորեն մատնանշել, որպես Հայաստանի պարտությունների պատճառներից մեկը։ Ես չեմ պատրաստվում վերլուծել նյութը (չափազանց մեծ պատիվ ագրեսիվ ուլտրամարգինալների պես դեղին-սև շրջանակի համար), բայց հեղինակը խոստովանում է, որ հատկապես Ադրբեջանում իշխանության պետական կառավարման համակարգի հետևողականությունը ու կայունությունը և անկոտրում անփոխզիջելիությունը Իլհամ Ալիևի դիվանագիտական ճկունության հետ համադրության մեջ թշնամուն (իսկ այդպիսի անհատների համար Ադրբեջանն իրոք եղել է և կլինի թշնամի, ինչով մենք կարող ենք հպարտանալ) թույլ տվեցին լիովին հասնել ցանկալի արդյունքների։
Ինքնին հասկանալի է , որ ոչ ադրբեջանական ժողովրդին, ոչ էլ Իլհամ Ալիևին պետք չէ հայկական կայքի խոստովանումը, նույնիսկ դրա հեղինակների համար ամենադառը։ Մեր նախագահը դեպի այդ նպատակ էր գնում երկար տարիներ, և մենք միայն 2020 թվականին ականատես եղանք «Ղարաբաղը Ադրբեջան է» մարաթոնի սպրինտերային հատվածին։ Շատ բան կադրերի ետևում է մնացել։ Այս մարաթոնը շարունակվում է ամեն օր, պարզապես ռազմական բաղադրիչը հետին պլան է մղվել՝ իր տեղը զիջելով քաղաքական կարգավորման և վերականգնման ու վերակառուցման առաջին ջութակներին։ Բայց, ինչպես էլ շուռ տաս, շատ ուժեղ երկրի միայն շատ ուժեղ ղեկավարը կարող է ադրբեջանական ժողովրդին ատողներին ստիպել գլխարկները հանել իր նախագահի առաջ։
Այս մարաթոնը հավերժական է, որովհետև դա հենց կյանքն է։ Մենք ունենք ամեն ինչ, որպեսզի արժանապատվորեն անցնել հեռավորությունը և հզոր, անկախ ու բարգավաճ Ադրբեջանի էստաֆետը փոխանցել հաջորդ սերունդներին։
Caliber.Az
Դիտումներ: 224
1
|
Գնալով դեպի Արևմուտք ՝ Հայաստանը կհասնի «Սիրիա» Caliber.Az-ի YouTube ալիքի տեսանյութը
27 Մարտի 2024 - 12:5148 Դիտումներ
|
2
|
ԱՀ ԱԳՆ. ԵՄ-ի և ԱՄՆ-ի հայտարարությունները կողմնակալ բնույթ են կրում
27 Մարտի 2024 - 11:2843 Դիտումներ
|
3
|
Տիեզերական շուկայավարում «Հին աշխարհի հիստերիկները»
27 Մարտի 2024 - 09:3339 Դիտումներ
|
4
|
Ադրբեջանի մամուլի խորհուրդը Սոլովյովին մեղադրել է սադրանքի մեջ
26 Մարտի 2024 - 11:0038 Դիտումներ
|
5
|
Սիրիական սցենարը Հայաստանի համար Մեկնաբանում են Պոլոսկովան և Գոլցմանը
27 Մարտի 2024 - 15:5635 Դիտումներ
|
Հիքմեթ Հաջիևը՝ Հայաստանի հետ խաղաղության և Ադրբեջանի մոտեցման մասին
Հարցազրույց՝ չինական Phoenix հեռուստաալիքին29 Մարտի 2024 - 15:33
Օտարերկրացիները միլիարդավոր դոլարներ են ներդրել Ադրբեջանի տնտեսության մեջ
Նախորդ տարվա ցուցանիշները29 Մարտի 2024 - 14:48
Սահիբա Գաֆարովան՝ Ալեն Սիմոնյանի հետ հանդիպման մասին
29 Մարտի 2024 - 14:09
Խանքենդին դեռ մաքրվում է հայկական զենքից
ԹՎԵՐ29 Մարտի 2024 - 13:28
Բլոգեր Աղաջանյանը՝ Հայաստանի զինված ուժերի զորավարժությունների մասին. «Վերջ տվեք այս կրկեսին»
29 Մարտի 2024 - 12:56
Ադրբեջանի և Հայաստանի խորհրդարանների նախագահները կրկին կհանդիպեն մայիսի կեսերին
29 Մարտի 2024 - 12:03
Հիքմեթ Հաջիևը չինական Phoenix հեռուստաալիքի եթերում խոսել է Ադրբեջանի մասին
29 Մարտի 2024 - 11:33
Մեծ վերադարձ. ևս 35 ընտանիք ուղևորվել է Ֆիզուլի
ԼՈՒՍԱՆԿԱՐ29 Մարտի 2024 - 11:15
Ահաբեկչություն Կրոկուսում և Ռուսաստանի հայկական լոբբին
Caliber.Az-ի YouTube ալիքի տեսանյութը29 Մարտի 2024 - 10:58
Ստորագրվել է «ԻՀԿ-ի երիտասարդական մայրաքաղաք. Շուշա-2024» ծրագրի իրականացման պարտավորությունների արձանագրությունը
ԼՈՒՍԱՆԿԱՐ29 Մարտի 2024 - 10:40
Թահա Այհան. Շուշան կարևոր է բոլոր թյուրքական պետությունների համար
29 Մարտի 2024 - 10:13
Թուրք և ադրբեջանցի կինոգործիչները համատեղ պատմական ֆիլմ կնկարահանեն
29 Մարտի 2024 - 09:49
Ադրբեջանում արգելվել է հին մեքենաները որպես տաքսի օգտագործել
29 Մարտի 2024 - 09:30
ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղարը բարձր պաշտոնի է նշանակել ադրբեջանցի դիվանագետին
29 Մարտի 2024 - 09:15
Զուտ անգլիական հայություն
«Հին աշխարհի հիստերիկներ»28 Մարտի 2024 - 18:50
Երևանը չի ճանաչում ոչ մի «Ղարաբաղի վտարանդի իշխանություն»
Փաշինյանի հայտարարությունը28 Մարտի 2024 - 18:30
Պետական դավաճանության և լրտեսության քանի՞ քրեական գործ է հետաքննել ՊԱԾ-ը
Մեկնաբանում է Ալի Նաղիևը28 Մարտի 2024 - 17:58
«Փաշինյանը ֆրասիական քամի է զգացել իր առագաստներում»
Ալեքսեյ Նաումովը՝ Caliber.Az-ի հյուր28 Մարտի 2024 - 17:42
Քաղաքագետ Բադալյան.Փաշինյանին Բրյուսել են կանչում, որպեսզի նա ընդունի Բաքվի պայմանները
28 Մարտի 2024 - 17:39
Նոր Կալեդոնիայում բողոքի ցույցեր են անցկացվում ընդդեմ ֆրանսիական նեոգաղութատիրության
Բարձրացվել է Ադրբեջանի դրոշը28 Մարտի 2024 - 16:57
ԱԿԲ. Ադրբեջանում պահպանվում է վստահությունը մանաթի նկատմամբ
28 Մարտի 2024 - 16:16
Համայնք. Ֆրանսիան ձգտում է իրականացնել իր ստոր աշխարհաքաղաքական պլանները տարածաշրջանում
28 Մարտի 2024 - 15:56
«Le Figaro»-ի խոստովանությունը. Ֆրանսիան պարտվել է Ադրբեջանին
Բաքվի վրա ճնշում գործադրելը անիմաստ է28 Մարտի 2024 - 15:47
Փաշինյանի զինակից. ռուս սահմանապահները կլքեն նաև Հայաստանի սահմանները
28 Մարտի 2024 - 15:42
Մարիա Զախարովա. Ամբողջ աշխարհի աչքի առաջ Հայաստանը վերածում են Արևմուտքի գործիքի
28 Մարտի 2024 - 15:32
Բաքվում տեղի կունենա ականազերծման միջազգային համաժողով
28 Մարտի 2024 - 14:19
Խանքենդին շարունակում են մաքրել հայկական զենքից
ԹՎԵՐ28 Մարտի 2024 - 14:06
Սաբինա Ալիևան հանդիպել է Խանքենդիի հայազգի բնակիչների հետ
28 Մարտի 2024 - 13:26
ՊԱԾ պետ. Ֆրանսիան ծրագրում է Հարավային Կովկասը վերածել մարտի դաշտի
28 Մարտի 2024 - 13:18
Ալի Նաղիևը՝ Ղարաբաղյան առաջին պատերազմում անհայտ կորածների ճակատագրի մասին
28 Մարտի 2024 - 12:30
«Հրապարակ». Փաշինյանի կողմնակիցները վախի մեջ են
28 Մարտի 2024 - 12:12
Գոզլու գյուղում նռնակներ և մարտագլխիկներ են հայտնաբերվել
28 Մարտի 2024 - 11:35
Տոկաև. Միջին միջանցքը ապահովում է Ասիայի և Եվրոպայի միջև մատակարարումների անվտանգությունը
28 Մարտի 2024 - 11:24
ԱԵԳԽ. Եվրախորհրդարանը պետք է վերջ տա Ադրբեջանի նկատմամբ երկակի չափանիշներին
28 Մարտի 2024 - 11:07
Այխան Հաջիզադեն՝ Ռասմուսենի խմբի զեկույցի մասին
28 Մարտի 2024 - 10:49
Մոսկվան Երևանին ու Բաքվին առավելագույն զսպվածության կոչ է անում. Զախարովա
28 Մարտի 2024 - 10:33
Փաստեր Սալահադդին Այուբիի թյուրքական արմատների մասին. Մաս II
«Դժվար պատմություն» Ռիզվան Հուսեյնովի հետ28 Մարտի 2024 - 10:10
Հիքմեթ Հաջիևը՝ ՆԱՏՕ-ի նախկին գլխավոր քարտուղարի մասին. նա մոռացել է իր զեկույցում նշել վճարված գումարի մասին
28 Մարտի 2024 - 09:48
«Ֆրանսիայի ներկայությունը Հարավային Կովկասում զուտ հետախուզական տվյալների հավաքագրում է». Զախարովա
28 Մարտի 2024 - 09:12
Ո՞վ է Ռուբեն Վարդանյանը – պատասխանը՝ «Վերադարձ Ղարաբաղ» միավորման զեկույցում
27 Մարտի 2024 - 20:42