Հայաստանի քաղաքացիների «վաղաժամկետ զորացրումը» Ադրբեջանի տարածքում
Դեռ չի սկսվել ...

Վերլուծություն  03 Օգոստոսի 2022 - 18:31

Արդեն երկրորդ օրն է տարբեր աղբյուրներում լուրեր են շրջանառվում ժամկետային զինծառայողների՝ «արցախում ծառայող» (այսինքն՝ ադրբեջանական տարածքներում, որոնք ժամանակավորապես գտնվում են ռուս խաղաղապահների վերահսկողության տակ) Հայաստանի քաղաքացիների վաղաժամ զորացրվելու մասին: Այս մասին ֆեյսբուքյան իր էջում հայտնել է ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավոր Տիգրան Աբրահամյանը, իհարկե, առանց այս նյութի հեղինակի պարզաբանման։

Շատ ժամանակին: Իսկապես զորացրում կլինի, և հենց վաղաժամ։ Եվ անհիմն անբաստանություն մի արեք. մենք ԴԵՌ ոչինչ չենք պահանջել, այլ ուղղակի ցածր, բայց հրամայական ձայնով բարձրաձայնել ենք մեր ցանկությունները։ Մենք լուրջ մարդիկ ենք, հետևաբար, մեր ցանկությունները, ինչպես նաև քննադատությունները պետք է լսվեն, և կատարվեն առանց հապաղելու և թույլ չտալով հիմար քաշքշուկ, ինչպես մի փոքր այլ առիթով ժամանակին ասել էր Վլադիմիր Իլիչը: Պետք է հիշել՝ մեր առողջ, արդար քննադատությունը պետք է աշխույժ արձագանք գտնի հայ զինվորականների սրտերում։ Ընդ որում, առաջինը պետք է արձագանքի ինքնապահպանման բնազդը։ Այնպես որ, շտապեք: Քանի դեռ չի սկսվել: Ինձ համար այնքան էլ հասկանալի չէ պարոն Աբրահամյանի վատ քողարկված դժգոհությունը: Ուրախանալ է պետք, Տիգրան, քո ցեղակիցները կվերադառնան տուն՝ իրենց ընտանիքների մոտ, այլևս ոչ սպաներն են նրանցից գումար կորզելու, ոչ էլ ծառայակիցներն են գնդակահարելու:

Մյուս կողմից՝ մեր գնդակին բախվելու շանսերը զգալիորեն կնվազեն։ Ուր էլ նայեք՝ ամենուր շահույթ: Ցրված և վատ վարժեցված անջատողական անբարոյականներ. սա «տոն է մեզ համար»: Մի կողմից, դա պատերազմ չէ, այլ մաքուր հաճույք, «կատուների վրա վարժանք», մյուս կողմից՝ միակ ռազմական մասնագիտությունը, որը հասանելի է զինվորներին՝ «ռազմագերի»։ Նրանք հույս ունեն մեզ սնանկացնել վիրակապերի, դեղորայքի և օրական երեք անգամ սնվելու հաշվի՞ն: Որպես տարբերակ, իհարկե, ընդունում եմ, հեռատես, խորամանկ են գործում, բայց չէ որ կարելի է չափաբաժինները կրճատել ու օգտագործել աշխատանքներում։ Մենք ինքներս ոսկե մարդ ենք, բայց մեր համբերությունը ադամանդ չէ։

Այսօր ռուս խաղաղապահների ժամանակավոր վերահսկողության տակ գտնվող ադրբեջանական տարածքներում տեղակայված ապօրինի հայկական զինված խմբավորումները ինտենսիվ գնդակոծության են ենթարկել ադրբեջանական դիրքերը Լաչինի շրջանի ուղղությամբ։ Արդյունքում հրազենային վնասվածքից մահացել է ժամկետային զինծառայող, շարքային Քյազիմով Անար Ռուստամ օղլուն։

Մենք պետք է սա գրենք և հիշենք, մեր հարևանները չեն հասկանում մեր խաղաղասիրությունը (դրան գումարած՝ ակնարկել ռուս «խաղաղապահներին», որ նրանք չեն կարողանում կատարել իրենց պարտականությունները, և, հետևաբար, մենք իրավունք ունենք խնդրելու նրանց հեռանալ մինչև հնգամյա ժամկետի ավարտը։ Իմիջիայլոց, դա կգոհացնի բոլորին՝ և ԱՄՆ-ին, և ԵՄ-ին, և իհարկե՝ մեզ): Եվ, ըստ երևույթին, պետք է լկտի ու անդադրում հարևաններին հասցնել այնպիսի վիճակի, որ, օրինակ, քսան տարի հետո, հայ տատիկներն իրենց թոռներին պատմեն. «ձեր հանգուցյալ պապը շատ խիզախ մարդ է եղել, մի անգամ համարձակվել է ծուռ նայել ադրբեջանցու կողմը։ Ճիշտ է, երկրորդ անգամ նայել չհասցրեց, բայց շատ համարձակ և ուժեղ էր:

Իսկ այս հարցը՝ մեր ՊՆ-ին. արդյո՞ք դերատիզացիայի հաջորդ փուլն իրականացնելու ժամանակը չէ։ Գյուղատնտեսական վնասատուները շատ են ակտիվացել։ Ընդ որում՝ սանիտարահիգիենիկ միջոցառումները պետք է կազմակերպվեն ցուցադրական կոշտությամբ, որպեսզի որոշ ժամանակ անց հայ տատիկները իրենց թոռներին պատմելու բան ունենան։ Օդ բարձրացրեք «Բայրաքթարները», և զինվորները իրենք կպառկեն։ Այստեղ կրկնակի օգուտ կա՝ և' լանդշաֆտը կզարդարենք, և' հողը կպարարտացնենք։ Պետք է նրանց հետ ջենթլմենի պես վարվել: Խստորեն պատժելով ոչ միայն նրանց արածի, այլև այն բանի համար, որ մեզ թվացել է: Բա ինչպես վարվել, եթե հարևանները չեն ցանկանում այլ լեզու հասկանալ:

Caliber.Az

Դիտումներ: 385