Ռևանշիստների մարքեթինգ. ավտերթերը և կարուսելները չգործեցին
Քոչարյանի և Սարգսյանի ակնհայտ պարտությունը

Վերլուծություն  13 Հունիսի 2022 - 11:50

Հայկական ընդդիմությունը, որը վերջին օրերին ստեղծել էր քաղաքական անխոհեմության և մարգինալային մտքի իսկական «փառատոն», ավելի շատ հիշեցնում է անխելամիտ ձկանը՝ անընդհատ վեր ու վեր է ցատկում, բայց ոչ մի կերպ չի կարողանում դուրս պրծնել իր մութ բանտից։ Նրա հնարավորությունների լիմիտը սահմանափակ է։ Ինչ միայն չեն անում Հայաստանի ընդդիմության առաջնորդները, որպեսզի բնակչությանը հրահրեն զանգվածային բողոքի ցույցերի, սակայն Երևանի բնակիչները, ըստ երևույթին, ռևանշիստների փողոցային գործողություններն ընկալում են, որպես ժողովրդական տոնախմբության ինչ որ ձև՝ մի քիչ աղմուկ կբարձրացնեն ու կհեռանան։

Ինչպես ցույց է տալիս «չար իրականությունը», ընդդիմության կողմից մտահղված իրադարձությունները հեղափոխական բողոքի ակցիաներում «շարժում» ստեղծելու, քաղաքաբնակների համար նրանց ավելի գրավիչ ձևի մեջ հագցնելու, նրանց ստիպել մտածելու, որ նրանք ինչ որ սպորտակյադիայի վրա են՝ պարզվեց, որ անհաջող մարքեթինգ է։ Ավտոերթեր, համերգներ և պետական կառույցների դռների մոտ պարերով պիկետները, եթե սկզբում իսկ հետաքրքիր էր Հայաստանի մայրաքաղաքի բնակիչների համար, ապա ինչ-որ պահի անցան սովորական քաղաքային երևույթների կարգի։

Հայ քաղաքագետներից շատերի կարծիքով՝ երևանցիները, ինչպես նաև մայրաքաղաք եկած մարզերի բնակիչները դադարել են այս ամենի մեջ տեսնել քաղաքական պայքարի բուն տարրը՝ ռևանշիստների ջանքերն ընկալելով, որպես նրանց առօրյա գործերից, առանց որևէ փոխհատուցմանը մոլուցքային փորձ: Եվ որպես ակնհայտ խնդիր՝ խցանումները կամ ամբողջությամբ փակված ճանապարհներն ու կամուրջները, փողոցներում աղմուկն ու հանրահավաքներից հետո աղբը, սկսեցին նյարդայնացնել երևանցիներին։

Համաձայնեք, եթե ձեր տան մոտ մի քանի օր երաժշտական և այլ իրադարձություններ են տեղի ունենում, դա կարող եք ընկալել որպես ձեր առօրյա կյանքի հետաքրքիր տարատեսակ։ Բայց երբ այդպիսի տիկնիկախաղը տևում է մի տասը օր, իսկ առավոտյան դուք արթնանում եք բարձր երաժշտությունից ու մեգաֆոնի հիստերիկ ճիչերից, իսկ հետո չեք կարողանում ավտոբուս նստել, քանի որ քաղաքի փողոցները փակ են, տոնը վերածվում է ցավի։ Եվ եթե այստեղ ավելացնենք նաև քաղաքի կենտրոնում ցուցարարներով վրանները, որոնք զբոսնել դուրս եկածին թույլ չեն տալիս հանգստանալ և թեթև շունչ քաշել, ապա ռևանշիստների գործողությունների նկատմամբ քաղաքաբնակների մեծամասնության բացասական արձագանքը դառնում է միանգամայն հասկանալի։

Այժմ հայկական սոցցանցերը լի են հեղափոխականների նմանվել փորձող ցուցարարների նկատմամբ կատակներով ու ծաղրով։ Քիչ չեն նաև այնպիսի մեկնաբանություններ, որոնք պնդում են, որ նման բողոքի ակցիաները կյանքում ոչ մի իրական փոփոխություններ չեն բերի, ամեն ինչ կմնա այնպես, ինչպես եղել է։ Սակայն երբեմն հայկական սոցցանցերի օգտատերերն ավելի արմատական կարծիք են հայտնում, որ քաղաքական ռեժիմի փոփոխությունը միայն կփլուզի երկրում կենսամակարդակը։ Բացի դրանից, Երևանում հանրահավաքներ քննադատողները տալիս են արդար հարց՝ թե ում հաշվին է բանկետը։ Հասկանալի է, որ վիթխարի միջոցներ են ծախսվել բազմօրյա ակցիաների վրա, և սա հերթական սկզբունքային գրգռիչն է շարքային հայության զանգվածի համար, ովքեր, ընդ որում, չեն ամբողջ ոգով տանել չեն կարողանում Քոչարյանի և Սարգսյանի նման նախկիններին։ Բայց երբ հայերը նրանց տեսնում են արդեն երկու ամիս որպես փողոցային շարժումների պարագլուխներ՝ վստահությունը նվազում է բազմապատիկ՝ պարզ է դառնում, որ «բանկետը» Մոսկվայի ակնհայտ ֆինանսական աջակցությամբ լավ վճարված է նախկին հայկական վերնախավի կողմից։

Երևանցիների սրտերը զվարճացնելու և գրավելու ակնկալիքով ցուցարարների վերջին հուսահատ փորձ է եղել Հայաստանի մայրաքաղաք այցելած Լավրովին անմիջապես դիմելու փորձը։ Ոչ թե մեկ, այլ միանգամից մի քանի հայ ընդդիմադիրներ, մեգաֆոնը ձեռքներում սեղմած, սկսեցին սիրո և հարգանքի ամենաանկեղծ հայտարարություններ անել Ռուսաստանի ԱԳՆ ղեկավարի նկատմամբ, ինչը մեծ զարմանք առաջացրեց քաղաքաբնակների մոտ։ Բոլորը, ակնհայտորեն, այլ բանի էին սպասում, իսկ այստեղ ընդդիմության առաջնորդները բառացիօրեն ելնում էին հավատարիմ հպատակությամբ նվիրված զգացումներով։ Եվ, ըստ էության, խոստովանել են «տիրոջը»։

«Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի Դաշնությանը անհրաժեշտ է հուսալի դաշնակից, այլ ոչ թե գլխացավանք։ Մենք պատրաստ ենք ջանքեր գործադրել, որպեսզի իշխանափոխությունից հետո նորից կատարել Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի հուսալի ռազմավարական գործընկերոջ առաքելությունը, ինչպես դա եղել է մինչև 2018 թվականը»,- ՀՀ ԱԳՆ շենքի մոտ տեղի ունեցած հանրահավաքում հայտարարել է խորհրդարանական «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավոր Հայկ Մամիջանյանը։

ՀՆչել են նաև ռուսաստանյան իշխանություններին ուղղված ընդդիմության կողմից այլ կոչեր, բայց Մամիջանյանի ելույթում դրանք ավելի համակարգային դարձան, մերկացնելով Փաշինյանի վարկանիշն գոնե ինչ-որ կերպ տապալելու ընդդիմության հուսահատ փորձերը։ Այսինքն՝ որպես Փաշինյանի դեմ Մոսկվայի համար պայքարող հայերի անհեթեթ «փողոցային» փորձ՝ դե միգուցե կարող է գործի։Համաձայն «մեգաֆոնային երկխոսությանը» ռեւանշիստները Մոսկվային կոչ են անում միջամտել, քանի որ Փաշինյանը, նրանց խոսքով, չի կարող բանակցել Հայաստանի անունից։

Դիմելով Լավրովին, նրանք խնդրել են «չսխալվել նրանց կողմից ստացած ձայների կապակցությամբ, որոնք կազմում են ՀՀ չափահաս քաղաքացիների թվի ընդամենը քառորդ մասը»։

Նրանց կարծիքով, «այդ ձայները հավաքվել են կեղծիքների ու ստի միջոցով»։ Ընդ որում, Ֆրանսիայի հրապարակում նմանաձև հռետորաբանությունը գրեթե ամեն օր է հնչում, և հայ ռեւանշիստների՝ իրենց հայտարարությունները ինչ-որ քաղաքական շոու հագցնելու շատ ողորմելի փորձերը վկայում են ընդամենը միայն մի բանի մասին՝ Երևանում «ժողովրդական հեղափոխության» ածխահոտը ակնհայտ փչվել է և ի չիք է դառնում:

Caliber.Az

Դիտումներ: 102