Ինչպես է «բարի զինվոր» Մկրտչյանը Ուկրաինայում բռնաբարել կանանց և առևանգել մարդկանց Ականատեսների վկայությունները

Ուկրաինայի Խերսոնի մարզի Բերիսլավսկիի շրջանի Միլովսկայա և Նովոալեքսանդրովսկայա տարածքային համայնքների բնակիչները ռուսական օկուպացիոն իշխանությունների կողմից նշանակված ռազմական պարետ Սուրեն Մկրտչյանին մեղադրում են նրանում, որ նա ահաբեկել և առևանգել է մարդկանց, զբաղվել է թմրանյութերի և մարդասիրական օգնության առևտրվով, և ներգրավված է եղել տեղի աղջիկների և կանանց բռնաբարությունների մեջ։

Ինչպես փոխանցում է Caliber.Az-ը, այդ մասին ասվում է՝ ուկրաինական «լրագրողական հետաքննությունների կենտրոնի» նյութում։

Միլովո գյուղի բնակչուհու խոսքով, ով խնդրել է չհրապարակել իր անունը, մարտի 9-ին իրենց գյուղը գրավվել է Ռուսաստանի Դաշնության զորքերի կողմից։ Տեղի բնակիչներին, որպես երկու բնակավայրերի՝ Միլովոյի և հարևան Նովոալեքսանդրովկայի ռազմական պարետ է ներկայացվել Սուրեն Մկրտչյանը։ Նա անմիջապես սկսել է տեղի պաշտոնյաներին ու բնակչությանը ստիպել համագործակցել օկուպացիոն զորքերի հետ։

Ինչպես պարզել է Լրագրողական հետազոտությունների կենտրոնը, Մկրտչյան Սուրեն Սեյրանովիչը (ծննդյան տարեթիվը՝ 9 սեպտեմբերի, 1978թ.) մինչ օկուպացված Դոնեցկի մարզ ժամանելը բնակվել է Ռուսաստանի Դաշնության Ստավրոպոլի երկրամասի Ինոզեմցևո առողջարանային ավանում։ Կենտրոնի տեղեկություններով՝ Սուրեն Մկրտչյանն իր ուկրաինացի կնոջ և երկու երեխաների հետ վերջին տարիներին բնակվում էր Դոնեցկի մարզի ժամանակավոր օկուպացված տարածքում և ռուսական բանակի հրամանատարության տակ գտնվող այսպես կոչված «ԴԺՀ»-ի 1-ին բանակային կորպուսի «Վոստոկ» գնդի 11-րդ առանձին մոտոհրաձգային գնդում ծառայել է, որպես շտաբի պետի տեղակալ:

Հետազոտողների հոդվածում ասվում է, որ Սուրեն Մկրտչյանն իր ֆեյսբուքյան էջում սեր է խոստովանում Ռուսաստանին, նրա նախագահ Վլադիմիր Պուտինին շնորհավորում է «մեր փառքի քաղաքներ՝ Սևաստոպոլի, Ղրիմի և Ստեփանակերտի (Խանքենդի-Խմբ.) վերադարձի կապակցությամբ» և մեջբերում է Չեչնիայի ղեկավար Ռամզան Կադիրովին. «Մարդ-զինվորը՝ առաջին հերթին ամենալավ մարդն է»։

Նրանք, ովքեր ստիպված են եղել գործ ունենալ «բարի մարդ-զինվորի» հետ, պատմում են Մկրտչյանի կատարած հանցագործությունների մասին։

«Սուրեն Մկրտչյանը մասնակցել է մեր համայնքի բազմաթիվ մարդկանց առևանգմանը և խոշտանգումներին: Անձամբ նա ինձ այնքան էր ճնշում, որ Ուկրաինայի կողմից վերահսկվող տարածք մեկնելուց հետո ես երկար ժամանակ վախենում էի էթնիկ հայերից։ Որովհետև Սուրենն ասել է, որ գյուղից փախչելու դեպքում իր հայրենակիցներն ինձ կհասցնեն, որտեղ էլ որ լինեմ»,- լրագրողներին պատմել է Միլովի բնակիչներից մեկը։

Տեղի բնակիչները պնդում են, որ հենց Սուրեն Մկրտչյանն է իր պաշտոնից «հեռացրել» Միլովո գյուղի գյուղապետ Օլեգ Յախնիենկոյին, ում երկու անգամ առևանգել են և նրա փոխարեն «նշանակել» իր հովանավորյալներին։ Առաջին անգամ օկուպանտները Յախնիենկոյին առևանգել են մարտի 28-ին և տարել, ըստ տեղի բնակիչների, դեպի Բերիսլավ, որտեղ մինչև ապրիլի 13-ը պահել են անհայտ վայրում։ Երկրորդ անգամ Միլովի համայնքի օրինական ղեկավարին ռուս զինվորականներն առևանգել էին հուլիսին։

Յախնիենկոյի առաջին առևանգումից հետո, ականատեսների վկայությամբ, Մկրտչյանը հավաքել է գյուղի ավագանու աշխատակիցներին և «նշանակել» համայնքի ղեկավարին՝ մատնացույց անելով նրանցից ամենաերիտասարդի՝ տեղի տարածքային ծառայության կենտրոնի 21-ամյա տնօրեն Վիկտորյա Դմիտրիևային։ Դրանից հետո «պարետը» ծաղրել է նրան ու տեղի բազմաթիվ այլ բնակիչներին։ Շուտով Վիկտորյային հաջողվել է փախչել գյուղից և գնալ Ուկրաինայի կողմից վերահսկվող տարածք։

Կենտրոնի զրուցակիցների խոսքով՝ Սուրեն Մկրտչյանն անմիջականորեն մասնակից է նաև սեռական բռնության բազմաթիվ դեպքերի։

«Սուրենը իր հավանած աղջիկներին տարել է ռուսական անցակետեր, որպեսզի նրանք այնտեղ «գիշերեն» և «զվարճացնեն» ռուս զինվորականներին։ Ինքը անձամբ ոմանց բռնաբարել է։ Նման դեպքեր եղել են ինչպես մեր գյուղում, այնպես էլ հարևան Նովոալեքսանդրովկայում»,- պատմել են Միլովո գյուղի բնակիչները։

Նրանք, ովքեր գործ են ունեցել Մկրտչյանի հետ, ասում են, որ նա հաճախ իրեն ոչ ադեկվատ է պահել՝ անվերջ թմրանյութեր է օգտագործել և նույնիսկ դրանց առևտուր է արել։ Նա նաև մարդասիրական օգնության առևտուր էր անում։

Տեղի բնակիչներն ասում են, որ Սուրեն Մկրտչյանը վերջին շրջանում Բերիսլավի շրջանում չի երեւում։ Ասում են, որ Ռուսաստանի իշխանություններն իրենք կարող էին ձերբակալել Մկրտչյանին կամ նույնիսկ սպանել ու այրել շարժական դիակիզարանում, որպեսզի թաքցնեն օկուպացված Խերսոնի շրջանում խաղաղ բնակիչների դեմ լուրջ ռազմական հանցագործությունների հետքերը։ Սակայն չի բացառվում, որ նման անողոք կադրին տեղափոխել են մեկ ուրիշ տեղ, որպեսզի ահաբեկի տեղի բնակիչներին։