Բաժանում կլինի առանց տխրության
Ադրբեջանը ոչ մեկին ոչինչ պարտք չէ

Վերլուծություն  21 0Հոկտեմբերի 2022 - 17:37

«Ադրբեջանը պետք է Ղարաբաղին տրամադրի ինչ-որ ինքնավար կարգավիճակ այնտեղ հայկական մշակույթը և մարդկանց պահապանելու համար»,- հայտարարել է հայամետ կոնգրեսական, ԱՄՆ-ի Ներկայացուցիչների պալատի «Հայկական խմբի» համանախագահ Ֆրենկ Փալոնը՝ Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերությանը տված հարցազրույցում։

Միտքը պայծառացած կոնգրեսականի հայտարարությունը դուր չի եկել «արցախի ագն» ղեկավարող պարոն Բաբայանին։ «Արցախի ժողովուրդը պետք է առավելագույն չափով գիտակցի ուժի տարբեր համաշխարհային կենտրոնների մոտեցումները ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման առնչությամբ։ Եվ շնորհակալություն կոնգրեսական Փալոնին այդպիսի անկեղծության համար»: Բաբայանը ճոռոմ կերպով արտահայտել է իր անհամաձայնությունը և ԱՄՆ Կոնգրեսում հաստիքային հայ լոբբիստին հիշեցրել է, որ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման «արևմտյան մոդելը» ենթադրում է «արցախին» ինքնավարության տրամադրում Ադրբեջանի կազմում։

Իսկ իմ կարծիքով մենք ընդհանրապես ոչ մեկին ոչինչ պարտք չենք։ Ո՛չ Փալոնին, ո՛չ էլ, առավել եւս, մինչև վերջ չջախջախված անջատականներին։ Այնպես որ «ինքնավար կարգավիճակը» անցյալի գործ էր՝ մենք դա առաջարկում էինք քսանութ երկար տարիներ, և այժմ խաղաքարտերն այլ կերպ են դասավորվել, անջատողականների նկատմամբ գիշատիչ հակվածության և տրամադրվածության վրա, նույնիսկ այնտեղ ինչ-որ ինքնավարության մասին մտքի վրա՝ մենք ունենք որսորդական հրացան: «İti qovan» մոդելի։ Գեղեցիկ և դյուրըմբռնելի անվանում։ Եվ ստեղծված իրավիճակին մենք նայում ենք մեր սեփական շահերի ու մեր արժեքների համակարգի պրիզմայի միջով։ Ուրեմն այսպես, ոչ մեր շահերի օգտին է, առավել ևս ոչ մեր արժեքների մեջ է մտնում հայերին Ադրբեջանում ինքնավարություն տրամադրելը։

Դուրներդ չի գալիս՝ գնացեք: Եթե ատամներ ցույց տաք՝ կպատժենք։ Առջևում ձմեռ է և խոստանում է ցուրտ լինել։ Հուսով եմ, որ մենք զերծ կմնանք ազդեցության և համոզելու կոշտ մեթոդներից։ Դուք, իհարկե, կսկսեք նվնվալ, տառապել և աղերսել մարդասիրական օգնություն։ Թող դա լինի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությանը նվիրված մեր հաղթական երգին կրկներգ։ Իսկ ձեզ՝ անջատականներիդ չարժե գերագնահատել ձեր սեփական նշանակությունը մասնավորապես Միացյալ Նահանգների, և ընդհանրապես մարդկության համար։ Բնության տեսանկյունից, օրինակ, դուք ոչ այնքան հազվադեպ երեւույթ եք, որքան վնասակար։ Եվ մի նեղացեք կոնգրեսականից, մի լացեք, անջատողականներ, ինչպես ասել է իմ ծանոթներից մեկը՝ «նույնիսկ Ախմատովային են տղամարդիկ թողել»։ Հասկանում եմ, երևի արցունքների չափ վիրավորական է, բայց նո սե լյա վի, այդ նույն «վի»-ն, որն այս անգամ այնուամենայնիվ ձեզ։

Պինոքիոն, լինելով փայտե տղա, բավականին նողկալի արարած էր։ Նա ականջի ետևը գցեց Խոսող ծղրիդների խոսքերը, ովքեր նրան կանխագուշակել էին, որ նա կվերածվի իսկական էշի, որին ոչ ոք քոռ կոպեկի տեղ չի դնի։ Եթե դու՝ ընթերցող, կարդացել ես ոչ միայն «Բուրատինոյի արկածները», այլև «Պինոքիոյի արկածները», փայտե տիկնիկի պատմությունը, ապա պետք է իմանաս, որ երբ Պինոքիոն հրաժարվում է դեղ խմել՝ սև դագաղագործ ճագարները նրան բացատրում են, որ առանց այդ դեղախառնուրդի նա շուտով կմահանա, և նրանք հիմա արագ վազում են դագաղի ետևից։ Փայտե տիկնիկը կապնվում է խաբեբաների հետ ճիշտ այնպես, ինչպես մոտակայքում ապրող մեկը, և դա նրա համար ոչ մի լավ բանով չի ավարտվում: Անակնկալ հարձակում անակնկալ հարձակումից հետո՝ նրան էշին հետագա վերածմամբ։ Ամեն ինչ այնպես, ինչպես կանխագուշակել էր Սվերչոկը։

Ուրեմն այսպես, թանկագին Պինոքիո, դագաղագործ ճագարներին դու արդեն տեսել ես։ Ընդունիր «միացում»-ից և հարևանների նկատմամբ տարածքային հավակնությունների դեմ դեղամիջոցը, հակառակ դեպքում քո մոտ կգան անդամահատող կատուներ: Կոլոդիի գրքում դրանք չկան, բայց մեծ դժբախտություն չէ՝ նրանց մասին կգրենք մեր, բացարձակապես նոր գրքում, որը կանվանենք «Հիմարություն փակուղում, կամ խամաճիկի դժբախտություններ»։

«Արցախը չի լինի Ադրբեջանի կազմում, քանի որ այդ դեպքում ընդհանրապես չի լինի»,- եզրափակել է Բաբայանը։ Այստեղ և առարկելու բան չկա։ Անպայման, «արցախ» ընդհանրապես չի լինի։ Այն երբեք չի լինի: Եվս մեկ անգամ. ոչ մի ինքնավարություն և ինքնակառավարում; նրանք, ովքեր համաձայն են ընդունել Ադրբեջանի քաղաքացիությունը՝ իրենց համար լուռ ու խաղաղ ապրում են, նրանք ովքեր համաձայն չեն՝ երթաս բարով։ «Եղել է սեր առանց ուրախության, բաժանումը կլինի առանց տխրության», - ճանապարհի համար գումար չենք խոստանում, բայց ելքի մոտ ուղեբեռը անպայման կստուգենք: Եթե անհամաձայններից մեկը որոշի զինված դիմադրություն ցույց տալ՝ նրան կսպասի խիստ պատիժ, «Ոլորած ձեռքերը երևում են Ստրասբուրգից, և բարձր լաց է լսվում Բրյուսելում»։ Փալոնը այլևս չի օգնի, Ռուսաստանը ձեր ժամանակը չունի, և մենք նրան կխնդրենք երես թեքել, իսկ Եվրոպային շատ է հարկավոր գազ։

Caliber.Az

Դիտումներ: 226