Լիտվացի լրագրող. Այսօր ես Աղդամը բոլորովին այլ կերպ եմ տեսնում

Երբ ես առաջին անգամ եկա Աղդամ, ես այն չճանաչեցի։ Հետո հիշեցի, թե ինչ տեսք ուներ Աղդամը օկուպացիայի ժամանակ։ Սարսափելի է պատկերացնել, թե ինչ են արել հայերը այստեղ։
 
Այս մասին Աղդամում AZERTAC-ին տված հարցազրույցում հայտարարել է լիտվացի ռազմական լրագրող Ռիչարդաս Լապաիտիսը։
 
Լիտվացի լրագրողն ասել է, որ Աղդամ է եկել և՛ քաղաքի օկուպացիայից առաջ, և՛ ազատագրումից հետո. «1993 թվականի հուլիսի 20-ին ես եղել եմ այս քաղաքում։ Ես Աղդամից հեռացած վերջին ռազմական լրագրողներից մեկն էի։ Ես դուրս եկա արդեն ռմբակոծված ճանապարհով։ Ինձ հետ էր մեկ այլ ադրբեջանցի ռազմական լրագրող՝ Իլգար Ջաֆարովը։ Մենք գիշերեցինք այստեղ։ Աղդամից մեկնելուց առաջ մենք այցելեցինք Ալլահվերդի Բաղիրովի գերեզման։ 1993 թվականին Աղդամը կիսավեր տեսք ուներ, բայց դա քաղաք էր, գերեզմանատունը մեծ էր, այնտեղ թաղված էին  Խոջալուի 200 բնակիչներ, ծառեր էին աճել, շատ ծաղիկներ։ Ես աղոթեցի Ալլահվերդի Բաղիրովի գերեզմանի մոտ, բայց դեռ չէի մտածում, որ այն կօկուպացվի… Հայերն ասում են, որ նրանք աշխարհի ամենահին ժողովուրդն են, ամենաքաղաքակիրթները, նայեք ցուցափեղքերի լուսանկարներին, թե ինչպես են նրանք ապրել, ինչպես են հայերը ոչնչացրել այստեղ ամեն ինչ, և կարելի է նայել և համեմատել, թե ինչպես է Ադրբեջանը վերաբերվում այս հողին։ Երկիրը չի ներում թափված արյունը։ Երկիրը չի ներում այս ծաղրանքը։ Այսօր ես Աղդամը տեսնում եմ բոլորովին այլ կերպ։ Նայեք, թե որքան գեղեցիկ է այն։ Ես ռազմական լրագրող եմ և չճանաչեցի Աղդամը, օկուպացիայից ազատագրվելուց հետո, որովհետև այստեղ սարսափելի էր։ Այժմ ես չեմ ճանաչում Աղդամը,  նրա վերականգնումից հետո, երբ Աղդամը վերածնվվում է  ինչպես փյունիկ։ «Եվ  դրա համար էլ ես լցված եմ հպարտության և արդարության զգացումով», - նշել է նա։