Կմեկնի՞ արդյոք Իլհամ Ալիևը Երևան 2026 թվականին։ Caliber.Az-ի էքսկլյուզիվ
Հոկտեմբերի 27-ին լրատվամիջոցները հաղորդել են այն մասին, որ ՀՀ արտաքին գործերի նախարար արարատ Միրզոյանը հայտարարել է, որ Հայաստանի իշխանությունները հրավիրել են Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևին՝ մասնակցելու Եվրոպական քաղաքական համայնքի գագաթնաժողովին, որը նախատեսված է 2026 թվականի մայիսին Երևանում։ Ճեպազրույցի ժամանակ Միրզոյանը պարզաբանել է, որ համապատասխան հրավերի համար «փաստաթղթավորումն այժմ ընթացքի մեջ է»։
Կմեկնի՞ արդյոք նախագահ Ալիևը գագաթնաժողովին Երևան։ Caliber.Az-ն ունի այս հարցի պատասխանը, բայց նախ անհրաժեշտ է հաշվի առնել, թե որ փուլում են այսօր գտնվում ադրբեջանա-հայկական հարաբերությունները։
Գաղտնիք չէ, որ Ադրբեջանը ողջունում է խաղաղության օրակարգը։ Ավելին, հենց Բաքուն էր առաջարկել դրա հիմքը՝ առաջ քաշելով հինգ հիմնական սկզբունքներ, որոնք հետագայում հիմք հանդիսացան Վաշինգտոնում նախաստորագրված խաղաղության պայմանագրի համար։ Նախաստորագրումը ստեղծեց համաձայնեցված տեքստը և ապագա կարգավորման ընդհանուր շրջանակը։ Վաշինգտոնում Իլհամ Ալիևի, Դոնալդ Թրամփի և Նիկոլ Փաշինյանի միջև ստորագրվեց նաև համատեղ հռչակագիր, որում նշվեց ՝տարածաշրջանային հաղորդակցությունների առաջիկա բացման և մայրցամաքային Ադրբեջանի և Նախչըվանի միջև անարգել տեղաշարժի ապահովման կարևորությունը:
Այս ֆոնին քաղաքացիական հասարակության մակարդակով առաջին շփումներն են սկսել ի հայտ գալ։ Ադրբեջանցի հասարակական գործիչների մի խմբի վերջերս կատարած այցը Երևան վկայում է այն մասին, որ գործընթացը դուրս է գալիս զուտ կառավարական դիվանագիտության սահմաններից։ Այս նախաձեռնությունները ոչ միայն աջակցվում են Բաքվի կողմից, այլև որոշ դեպքերում նույնիսկ խթանվում են, քանի որ ընդլայնված շփումները նվազեցնում են լարվածության ռիսկը և ապագա համաձայնագիրը դարձնում ավելի կայուն։
Գործընթացը շարունակվում է, և տարածաշրջանում փաստացի խաղաղություն է հաստատվել։ Ընդգծում ենք «փաստացի», քանի որ իրավական շրջանակը դեռ չի ավարտվել։ Հենց այդ պատճառով, ինչպես Caliber.Az-ը տեղեկացել է դիվանագիտական աղբյուրներից, երկկողմ հարաբերությունների ներկայիս մակարդակը դեռևս թույլ չի տալիս նախագահ Ալիևի այցը Երևան համարել հրատապ քայլ։
Ադրբեջանը առաջնորդվում է իրական գործողությունների սկզբունքով։ Բարձր մակարդակի այցը առանց ստորագրված համաձայնագրի և առանց գործնական մեխանիզմների գործարկման կարող է կեղծ տպավորություն ստեղծել գործընթացի ավարտի մասին։ Մինչև իրավական շրջանակի ստեղծումը և պարտավորությունների իրականացումը, նման քայլերը վաղաժամ կլինեն։
Ապագայում բարձր մակարդակի այցելությունների հեռանկարը չի բացառվում։ Ընդհակառակը, խաղաղության պայմանագրի ստորագրումից և իրականացումից հետո սա կլինի գործընթացի տրամաբանական շարունակությունը։ Այժմ անհրաժեշտ են գործնական քայլեր՝ նախկինում համաձայնեցված պարտավորությունները կյանքի կոչելու համար, որոնք կամրապնդեն խաղաղությունը ոչ միայն դե ֆակտո, այլև դե յուրե։









