Հայաստանում սադրանքներ են պատրաստում ռուս զինվորականների դե՞մ «Սա ձեզ համար օտար տարածք է»

Հայկական իշխանամետ լրատվամիջոցներում և Telegram ալիքներում նախաձեռնվել է հակառուսական հզոր արշավ, որը կոչված է «քարերի երկրի» հասարակությանը ցույց տալ, որ «Ռուսաստանը շատ վատ դաշնակցից վերածվել է հասարակ օկուպանտի»։

Հիստերիա և հակառուսական քարոզչության հզոր ալիք է առաջացրել Մեղրի-Ակարակ (Քարվանսարայ, Զանգեզուր) ճանապարհին ռուս զինվորականների անցակետը, որոնք կանգնեցնում և զննում են հայկական համարանիշներով ավտոտրանսպորտը։ Ինչը, մինչդեռ, համապատասխանում է Զանգեզուրի միջանցքի գործարկման տրամաբանությանը, քաղաքացիների ու ապրանքների անվտանգության ու անխոչընդոտ տեղաշարժի համար, որի համար պատասխանատու է Ռուսաստանի ԱԴԾ-ի սահմանապահ ծառայությունը։ Ինչպես ավելի վաղ հայտնել էր Caliber.Az-ը, Ադրբեջանի արևմտյան շրջաններից դեպի Նախչըվան ադրբեջանական բեռներն ու ուղևորները կստուգեն միայն ռուս սահմանապահները, Հայաստանի կողմից մաքսային և սահմանային ստուգում չի նախատեսված։

Սակայն փաշինյանամետ լրատվամիջոցներն ու ՏԳ-ալիքները անցակետի հայտնվելն արդեն մկրտել են, որպես «սովորական օկուպացիա»։

Առավել ևս, Հայաստանի իշխանությանը մոտ կանգնած մի շարք ՏԳ-ալիքներ դիմել են աչքի առաջ իր սուբյեկտիվությունը կորցնող Հայաստանի քաղաքացիներին՝ նրանց կոչ անելով չհնազանդվել ռուս զինվորականների օրինական պահանջներին։ Նրանք կոչ են անում «Ռուս զինծառայողներին փաստաթղթեր չտրամադրել, թույլ չտալ մեքենաների ստուգում այս վայրում, պահանջել նրանցից ներկայացնել հիմքեր և թույլտվություն օտարերկրյա երկրի տարածքում նման միջոցառումներ անցկացնելու համար, Հայաստանում տարածքում անօրինական զինված անձանց մասին հաղորդումներով զանգահարել 1-02 հեռախոսահամարով և տեսախցիկի միջոցով արձանագրել այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում»։

Սոցցանցերի հայկական հատվածի իշխանամետ ռազմականացված խմբավորումներից մեկը նույնպես նշվել է հաղորդագրություն այն մասին, որ «մեր թշնամու դաշնակից ինչ որ օտարերկրյա զորքեր Հայաստանի ճանապարհներին անցակետեր են տեղադրում»։

Ինչպես տեսնում ենք, ինչպես պատճենաթղթի տակ կրկնվում է այն իրավիճակը, որը տեղի ունեցավ 1989-1991 թվականներին, երբ Հայաստանում կարգուկանոն հաստատելու և հայ անսանձ արմատականներին խաղաղեցնելու համար բերվեցին Խորհրդային բանակի ստորաբաժանումներ և ԽՍՀՄ ՆԳՆ ներքին զորքեր: Ի պատասխան՝ նրանց դեմ սկսեցին զինված սադրանքներ ու հարձակումներ իրականացվել։ Մասնավորապես, խորհրդային զինվորների և հայ զինյալների միջև բախումներից մեկը տեղի է ունեցել 1990 թվականի մայիսի 27-ին Երևանում, երկաթուղային կայարանի մոտ, երբ մի խումբ զինված հայեր փորձեցին տիրանալ Խորհրդային բանակի զինծառայողների զենքերին։ Նույն օրը մեկ այլ խումբ հարձակվեց Հայաստանի մայրաքաղաքի Նուբարաշենի արվարձանում գտնվող զորամասի վրա։ Ընդհանուր առմամբ, մարտերի ընթացքում ոչնչացվել էր6 հայ զինյալ, վիրավորվել նաև խորհրդային 10 զինվոր։

Բացի դրանից, 1990-1994 թվականներին հայ զինյալները կանոնավոր կերպով զինված հարձակումներ են իրականացրել Հայաստանում և Ղարաբաղում տեղակայված Խորհրդային (1991 թվականից հետո՝ ռուսական) բանակի և ԽՍՀՄ/ՌԴ ՆԳՆ ներքին զորքերի վրա՝ զենք զավթելու նպատակով։ Հայ մորուքավորները պատանդ էին վերցնում Խորհրդային/ռուս զինծառայողներին և նրանց դիմաց՝ զենքի և զինտեխնիկայի տեսքով փրկագին էին պահանջում։ Նրանց դարանակալում էին։

1991 թվականի հուլիսի 2-ին, ժամը 22.15-ին, Երասխ բնակավայրի տարածքով անցնող «Նիվա» մակնիշի ավտոմեքենայից ատրճանակից վիրավորվել է ավագ լեյտենանտ Ս.Ստրիժակը։ Նույն գիշերը մի խումբ անհայտ անձինք Սիսիան (Գարաքիլսյա) քաղաքի արևմտյան ծայրամասում հարձակվել են զինվորական պահակախմբի վրա։ Արդյունքում սպանվել է սերժանտ Ա.Բաբենկոն, իսկ շարքային Ա.Բելուխան վիրավորվել է։

Համապատասխանաբար, չի բացառվում, որ մոտ ապագայում հայ արմատականները կրկին հարձակումներ կսկսեն ռուս զինվորականների վրա՝ հսկիչ անցակետերն ու այնտեղ պահվող զենքերը զավթելու նպատակով։ Բարեբախտաբար, ինչպես արդեն նշել ենք, նրանք ոչ վաղ անցյալից համապատասխան փորձ ունեն։