Հայերը Մոսկվային գանգատվել են Caliber.Az-ից Փրկեք Ռուբենին

«Մոսկվա, Կրեմլ»։ «Մոսկվա, Բոլշայա Դմիտրովկա փողոց, տուն 15Ա»։ «Մոսկվա, Բոլշայա Լուբյանկա փողոց, տուն 1»։ Ըստ երևույթին, այս հասցեներով է ուղարկվել ռուս-հայկական կազմակերպությունների համակարգող խորհրդի (ՌՀԿ ՀԽ) դիմումը Caliber.Az-ի նոյեմբերի 4-ին «Գործողություն «պետնախարար» գտնել և ոչնչացնել։ Վարդանյանի կյանքի ժամացույցը սկսել է հետհաշվարկ» հոդվածի կապակցությամբ։

Հիշեցնենք, որ այս հրապարակման մեջ մենք անջատողական կտորտանքների նորահայտ «պետնախարար» Ռուբեն Վարդանյանին, նրա թիկունքում կանգնած ուժերին և ռուսական խաղաղապահ զորախմբի հրամանատար գեներալ Վոլկովին բաց տեքստով զգուշացրել ենք, որ Ադրբեջանը այլևս մտադիր չէ իր տարածքում հանդուրժել նրանց, ովքեր բացահայտորեն որոշել են գնալ ադրբեջանական պետականությանը սպառնացող ճանապարհով, և որ մեր երկիրը իր տարածքային ամբողջականության պաշտպանության գործում պատրաստ է ամենավճռական քայլերի, ընդհուպ մինչև հրոսակախմբերի ֆիզիկական ոչնչացման։ Մենք այստեղ Ամերիկա չենք հայտնաբերել և միջազգային հանրությանը անակընկալի չենք բերել՝ ցանկացած երկիր իրավունք ունի իր անվտանգության և տարածքային ամբողջականության հարցերը լուծել իրեն հասանելի բոլոր միջոցներով և ուժերով։ Այդպես են վարվում բոլորը՝ Ռուսաստան (հիշեք այդ պահին ՌԴ վարչապետ Պուտինի հայտնի արտահայտությունը. «Մենք ահաբեկիչներին հետապնդելու ենք ամենուր։ Օդանավակայանում, թող լինի օդանավակայանում։ Ուրեմն, կներեք, զուգարանում կբռնենք, մենք վերջի վերջո նրանց պետքարանում էլ կսպանենք) ԱՄՆ (Բեն Լադենի լիկվիդացիան Պակիստանում), Իսրայել (օրինակների համար երկու ձեռքերի մատները չեն բավականացնում): Իսկ Վարդանյանի լիկվիդացման համար Ադրբեջանի հիմնական զինանոցը՝ չափ ու սահման չունի։

Այն, որ Ադրբեջանը չի սիրում կատակել և կտրելու է անջատողական հիդրայի բոլոր գլուխները, հայերը վաղուց են հասկացել։ Եվ այդ պատճառով էլ նրանք ամենայն լրջությամբ են վերաբերվել Caliber.Az-ի հոդվածին։ Սակայն, Վարդանյանին Ադրբեջանի տարածքից դուրս բերելու փոխարեն, որտեղ ժամանակավորապես տեղակայված են ռուս խաղաղապահները և դադարեցնել այն խաղերը, որոնց տրամաբանական արդյունքն անփոփոխ կդառնա «Եռաբլուրի» ընդլայնումը, նրանք բարձրացրին իրենց արդեն իսկ սովորական նվնվոցը։ Եվ վազեցին բողոքել իրենց դեռևս սյուզերանի «վերադաս ատյաններին»։

«2022 թվականի նոյեմբերի 4-ին Caliber.Az տեղեկատվական- վերլուծական պորտալը հրապարակել է «Գործողություն «պետնախարար» գտնել և ոչնչացնել։ Վարդանյանի կյանքի ժամացույցը սկսել է հետհաշվարկ» հոդվածը։ Այնուհետև այն վերատպվել է ադրբեջանական մի շարք այլ տեղեկատվական ռեսուրսների և ռուսական «Վկոնտակտե»-ի կողմից։ ՌԴ նախկին հայտնի գործարար և բարեգործ, այդ հայաբնակ մարզի ռուսական կողմնորոշման համոզված կողմնակից, ավանդաբար Ռուսաստանին համակրող Ռուբեն Վարդանյանին ԼՂՀ պետական նախարարի պաշտոնում նշանակվելուն նվիրված այս հոդվածում ադրբեջանցիների կողմից հնչում է պարոն Վարդանյանի ֆիզիկական հաշվեհարդարի անմիջական սպառնալիք։

Այս փաստի կապակցությամբ Ռուս-հայկական կազմակերպությունների համակարգող խորհուրդը դիմել է Ռուսաստանի Դաշնության մի շարք իրավասու մարմիններին՝ պահանջելով ուշադիր հետաքննել ամեն ինչ և կանխել ադրբեջանական որոշ լրատվամիջոցների գործունեությունը, որոնց հրապարակումները չեն համապատասխանում Ռուսաստանի Դաշնության օրենսդրությանը»,- ասվում է այս կազմակերպության հրապարակման մեջ, որը, չզարմանանք, գտնվում է հենց «ֆիլանտրոպ» Վարդանյանի բավարարության վրա։ Եվ որը, միանգամայն ակնհայտորեն, լրջորեն անհանգստացել է և սկսել է քաշել գրպանային խնամակալության տակ գտնվող կառույցների թելերը։

Ոչ, այստեղ ոռնալը՝ հենց ժամանակն է, մեկ էլ տեսար բարերարի «անժամանակ վաղճանի» հետ կապված զրկվես բազմամյա կերակրատաշտից։ Բայց հետաքրքիր է նաև մեկ այլ բան։ Եթե Վարդանյանը՝ նախկին ռուս գործարար է, և ավելին, ինչպես սեպտեմբերին խոստացել էր հրաժարվել Ռուսաստանի քաղաքացիությունից, ապա այստեղ ի՞նչ կապ ունի Մոսկվան։ Ռուսաստանը, իհարկե, առատաձեռ հոգի է, բայց յուրաքանչյուր նախկին քաղաքացու համար ձեռնամուխ լինելն արդեն չափազանց է։ Եթե Վարդանյանի գրպանում դեռ ռուսական անձնագիր կա, իսկ Ռուսաստանի Դաշնությունում դեռ մնացել է խոշոր բիզնես (իսկ որտեղ մեծ բիզնես կա՝ այնտեղ միշտ էլ քաղաքականություն կա, առավել ևս, ՌԴ-ում օլիգարխները՝ իշխանության մոտ կանգնած մարդիկ են), ապա այստեղ կրկին հարց է առաջանում, թե նա ի՞նչ գործ ունի Ադրբեջանի ինքնիշխան տարածքում և այն էլ ռուս խաղաղապահների պաշտպանության ներքո։ Այնպես որ, ադրբեջանական տարածքում ահաբեկչի ոչնչացումը՝ ադրբեջանական պետության իրավունքն է, որը ոչ մի կերպ չի կարող հակասել Ռուսաստանի Դաշնության օրենսդրությանը, ինչի մասին իր խնդրագրի մեջ նշում է Վարդանյանի ձեռքերից սնվող ռուս-հայկական կազմակերպությունը։ Առավել ևս, դժվար թե Մոսկվան աչք փակեր այն փաստի վրա, որ եթե Չեչնիայի Հանրապետություն գար ազգային-ազատագրական շարժման նախկին առաջնորդներից մեկը, օրինակ՝ Զաքաևը։

Եվ եզրափակելով կցանկանայի վախեցած Վարդանյանին և նրա հսկիչներին հիշեցնել նախագահ Իլհամ Ալիևի բառերը, որոնք նա ասել է Հաղթանակի օրվա կապակցությամբ՝ Շուշայում կազմակերպված միջոցառման ժամանակ. «Եթե այնտեղ ինչ-որ մեկը՝ լինի դա իշխանությունը, լինի ընդդիմությունը, կամ արտասահմանում սովորեցրած և ուղարկված ինչ-որ տարր, մեր դեմ ինչ որ չար մտադրություններ է հասունացնում, ապա նա նորից կտեսնի մեր բռունցքը և վերջին երկու տարվա պատմությունը ցույց է տվել դա»։ «Պետնախարարի» գլխին բռունցքը արդեն բարձրացվել է, իսկ «Բայրաքթարը» սպասում է օպերատորի հրամանին…