Շուշա, դու ազա՜տ ես։ Հայաստանի դեսպանատունը՝ նույնպես, թեկուզ և այլ իմաստով

Նոյեմբերի 9-ին Մոսկվայի Ժողովրդական տնտեսության նվաճումների ցուցահանդեսի (ԺՏՆՑ) «Ադրբեջան» տաղավարում «Շուշա, դու ազատ ես» վավերագրական ֆիլմի ցուցադրումը հայտնի իմաստով «խանձրահամ» է առաջացրել՝ 2020 թվականի 44-օրյա Հայրենական պատերազմում խայտառակ աքացիի ներքին դառնության հաղթահարելուն անընդունակ ռեւանշիստական մտածողությամբ հայ հասարակության և սփյուռքի զգալի մասի մոտ: Որոշակի, ինչպես այժմ ընդունված է ասել՝ «ծուղրուղուն» հնչել է ֆիլմի ցուցադրման օրը և անմիջապես հետո, որից հետո, կարծես թե կրակի օջախը հաջողվել է մարել։

Բայց ոչ՝ ծուխը, կարծես թե վերսկսվել է և շարունակում է աղտոտել շրջակա միջավայրը:

Հայկական հրատարակության խմբագրությունը, որի անունը չենք նշի, խնդրանքով դիմել են ԺՏՆՑ-ի ղեկավարությանը։ Թե ինչումն է եղել մատնության էությունը, մենք չգիտենք, այո և առանձնապես չենք հետաքրքրվում։ Կարեւոր է հարցվողի պատասխանը հայկական լրատվամիջոցների այս խնդրանքին. «Ադրբեջան» տաղավարի վարձակալը ԺՏՆՑ-ի ղեկավարությանը նախապես չի տեղեկացրել Մոսկվայի ցուցահանդեսային կենտրոնի տարածքում ֆիլմի ցուցադրման մասին։

Ճիշտ է, չի հայտնել, և չպետք է հայտնի փակ դռների հետևում, շեշտում ենք՝ փակ դռների հետևում անցկացվող միջոցառումների մասին։

ԺՏՆՑ-ի ղեկավարությունը հայտնել է նաև, որ ֆիլմի ցուցադրման օրը Ադրբեջանի ցուցահանդեսային և առևտրի կենտրոնը փակ է եղել այցելության համար, առանց նման որուշում կայացնելու պատճառները ճշտելուն։ Եվ դա նույնպես ճիշտ է. վարձակալված տարածքի օգտագործման կանոններում և 50 տարի ժամկետով կնքված վարձակալության պայմանագրի պայմաններում ոչ մի բառ չի ասվում «private events»-ի անցկացման մասին։ Եվ հետևաբար, ԺՏՆՑ-ի աշխատակազմին նախապես ծանուցելով մեկ օրով տաղավարի փակման մասին, վարձակալն իրավունք ունի փակ դռների հետևում անցկացնել ինչ կամենա։ Լինի դա կոնֆերանս, լինի ադրբեջանական լավաշի ու տոլմայի պատրաստման վարպետության դասեր։ Ինչ կամենաս։

Ուստի հայկական պարբերականի խնդրանքի պատասխանը չէր կարող, այսպես ասած, բավարարել հայցվորին։ ԺՏՆՑ-ի ղեկավարությունը, թեև բարեհաճել է մինչև խնդրանքի արձագանքին, ինչը պարտավոր չէին անել, պարզապես հայ բողոքողներին տեղեկացնել կանոնների մասին։

Բայց հարգարժան Սաադաթ խանում Կադիրովային մենք իսկապես չենք կարող ներել մեկ սխալ. նա «մոռացել է» թույլտվություն խնդրել Հայաստանի դեսպանատնից։ Հաջորդ անգամ նա անպայման հաշվի կառնի այս երկրի դեսպանատան աշխատակիցների խոցելի հոգիները և նրանցից կհետաքրքրվի, թե նրանց հաջողվել է արդյո՞ք գլուխ հանել ֆոբիաներից և մեծարգոները կբարեհաճեն արդյո՞ք տաղավարի վարձակալ՝ «Բաքվի բիզնես կենտրոն» ԲԲԸ -ին թույլ տալ՝ ադրբեջանական ժողովրդի համար նույնքան սուրբ և անձեռնմխելի, որքան ռուս մարդու համար Սերգիև Պոսադը, վրացիների համար՝ Մցխեթան, իսկ կաթոլիկների համար՝ Վատիկանը հանդիսացող քաղաքի ազատագրման մասին ֆիլմ ցուցադրել։ Ֆիլմ՝ քաղաքից թշնամու վտարման մասին, որը հավասարազոր է Ստալինգրադից նացիստական հորդաների վտարմանը:

Անպայման թույլտվություն կխնդրենք: