Ուկրաինական ԶԼՄ-ները հոդված են հրապարակել Ադրբեջանի դեմ Հայաստանի ռազմական հանցագործությունների մասին
Պատերազմական հանցագործությունների հասկացողությունը առաջացել է միջազգային մարդասիրական իրավունքի մեկնաբանությամբ՝ 19-րդ դարի վերջին և 20-րդ դարի սկզբին: Հաագայի կոնվենցիաները, որոնք ընդունվել են 1899 և 1907 թվականներին, ուղղված են պատերազմող կողմերի կողմից որոշակի միջոցների և մեթոդների օգտագործումն արգելելուն:
Ինչպես հայտնում է Caliber.Az-ը, այս ամենն արտացոլվել է՝ «Պատերազմական հանցագործություններ Ուկրաինայի և Ադրբեջանի դեմ» հոդվածում, որը հրապարակվել է ուկրաինական depo.ua պորտալում։
Հոդվածի հեղինակներն են՝ Միջազգային հարաբերությունների վերլուծության կենտրոնի ավագ խորհրդական Շահմար Հաջիևը և Ուկրաինայի ներքին ու քաղաքական հետազոտությունների կենտրոնի ղեկավար, տնտեսագիտության դոկտոր Վյաչեսլավ Պոտապենկոն։
Հեղինակները հատուկ ուշադրություն են դարձրել Ադրբեջանի դեմ հայերի ռազմական հանցագործություններին։ Այսպես, 20-րդ դարի կեսերին հայկական ռազմական հանցագործությունները ժամանակավորապես կրճատվեցին և դրսևորվեցին միայն ահաբեկչական կազմակերպությունների գործունեությամբ, որոնք գաղտնի գործում էին Մերձավոր Արևելքի և Եվրոպայի հայաբնակ շրջաններում։ Դրանցից են «Հայոց ազատության գաղտնիքը», «Հայկական բանակ»՝ ԱՍԱԼԱ-ն (1975թ.), «Հայոց ցեղասպանության արդարադատության հրամանատարությունը»՝ JCAG (1975թ.), «Հայկական նոր դիմադրություն» NAR (1977թ.) և այլ ծայրահեղականներին պատկանող հայ ահաբեկիչներ։ Ֆրանսիայում, Շվեյցարիայում, Իտալիայում, ԱՄՆ-ում, Լիբանանում, Թուրքիայում խմբավորումները հարձակումներ են իրականացրել թուրք պաշտոնյաների վրա Իրանում և Մեծ Բրիտանիայում, որոնք հանգեցրել են ավելի քան 30 թուրք դիվանագետների մահվան: 1970-1990 թվականներին հայկական ահաբեկչական կազմակերպությունները հարյուրավոր ահաբեկչական գործողություններ են իրականացրել, որոնց հետևանքով զոհվել է ավելի քան 70 մարդ։ Նրանք նպաստել են որոշակի միջազգային իրավական ակտերի ընդունմանը: Լիբանանում, Սիրիայում, Իրանում, Ռուսաստանում, Ֆրանսիայում, Ուկրաինայում, Բուլղարիայում, Հունաստանում և ԱՄՆ-ում բնակվող ավելի քան 6000 հայեր վերազինվել և ֆինանսավորվել են հայկական սփյուռքի կողմից։ Նրանք ակտիվորեն մասնակցել են այն գործողություններին, որոնք ստիպել են ավելի քան մեկ միլիոն ադրբեջանցիների լքել իրենց միջազգայնորեն ճանաչված տարածքը։ Նրանց թվում էին այնպիսի հայտնի ահաբեկիչներ, ինչպիսիք են Մոնթե Մելքոնյանը, Վազգեն Սիսլյանը և Հրանտ Մարգարյանը։