Հակառակ և չնայած Գլխավորը տարածքային ամբողջականությունն է

«Չնայած Միջազգային դատարանի փետրվարի 22-ի որոշմանը, Ադրբեջանը շարունակում է ապօրինի փակել Լաչինի միջանցքում Ղարաբաղը Հայաստանի հետ կապող միակ ասֆալտապատ ճանապարհը։ Հայաստանը ցեղասպանությունների կանխարգելման միջազգային մեխանիզմների ակտիվացման ուղղությամբ միջոցներ է ձեռնարկել։ Մասնավորապես, խոսքը ՄԱԿ-ի շրջանակներում նախատեսված մեխանիզմների մասին է, այդ առնչությամբ ես համապատասխան հանձնարարականներ եմ տվել ԱԳՆ-ին»,- մարտի 16-ին կառավարության նիստում հայտարարել է Հայաստանի Հանրապետության վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը։

Միևնույն ժամանակ Հայաստանի ղեկավարը գանգատվել է, որ իբր սպանվել են երեք «ԼՂ ոստիկաններ»։ Ի՞նչ է ԼՂ-ն՝ մենք գաղափար չունենք։ Իսկ որովհետև՝ որ ամեն ինչ պարզ է. Ադրբեջանի Ղարաբաղի տարածաշրջանում ադրբեջանական բանակի ստորաբաժանումների կողմից՝ անօրինական ռազմական փոխադրումներ իրականացնող մեքենաները կանգնեցնելու և ստուգելու փորձ է եղել։ Հակառակ կողմից կրակ է բացվել, փոխհրաձգության արդյունքում երկու կողմից էլ կան զոհեր և վիրավորներ։ Այնպես որ, չենք հասկանում, ինչի մասին է աղմուկը: Մինչև վերջ չոչնցացված անջատողականերին և ամենևին էլ ոչ բարի հարևանիկներին վաղուց արդեն ժամանակն է հասկացնել մի պարզ ճշմարտություն. Ադրբեջանի տարածքով զենքը ձեռքում ման գալը հավասարազոր է Եռաբլուրի տոմս ձեռք բերելուն։ Այո, ուրիշ ճանապարհ չկա, որովհետև՝ սա տարածքային ամբողջականությունն է։ Իսկ այնուհետև ըստ ցուցակի. այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում Ադրբեջանում,- Ադրբեջանի ներքին գործն է, իսկ մեր մասին Հայաստանի վարչապետի հայտարարությունները գնահատվում են որպես միջամտություն մեր պետության ներքին գործերին, ինչը մեզ դուր չի գալիս և ինչը կրկին հետաձգում է Հայաստանի հետ խաղաղ պայմանագրի կնքումը։

Իսկ, երբ հարևանիկները ավելի խելոքանան, այն ժամանակ էլ մենք կբացենք մեր և Հայաստանի միջև հաղորդակցությունը։ Եվ ոչ միայն մենք, այլ նաև մեր թուրք եղբայրները։ Տեղեկատվություն խորհելու համար. 2022 թվականին Թուրքիան Հայաստանին վաճառել է մոտ 320 միլիոն դոլարի ապրանք։ Տեքստիլ, կոշիկ, պլաստիկ կենցաղային ապրանքներ։ Իսկ Հայաստանի ապրանքները կողպեքի տակ են, նա կկարողանա առևտուր անել միայն Ադրբեջանի հետ խաղաղության պայմանագիր կնքելուց հետո։ Մեզ և Թուրքիային այս իրավիճակը լիովին ձեռնատու է, իսկ հնդկացիների խնդիրները գնդապետ Թերսդեյին չեն հետաքրքրում։ Իսկ ինչ վերաբերում է «Միջազգային դատարանի որոշմանը» և «ՄԱԿ-ի շրջանակներում նախատեսված մեխանիզմներին և Հայաստանի ԱԳՆ-ին համապատասխան ցուցումներին», ապա չէ որ կար այդ նույն ՄԱԿ-ի մի ամբողջ 4 բանաձև, որոնք դուք՝ հարեւանիկներ՝ ցուցադրաբար ոտնահարեցիք։ Այնպես որ դուք հիմա այդ նույն ՄԱԿ-ին եք կոչ անում: Իզուր, իզուր, կարծում եմ ձեզ չեն լսի։

Եվ հիշեք, ոչ մի շրջափակում չկա, այլ կան Ադրբեջանի բնական պաշարների գիշատիչ թալանի և շրջակա միջավայրի աղտոտման դեմ բողոքող խաղաղ մարդիկ, բնապահպաններ։ Իսկ լացակումած բազմաչարչար աչքերով, պինդ ձգած ձեռքերով, «պատրաստվող ցեղասպանության» մասին քաղցած ուշագնացություններով և հառաչանքներով (ինչ ես բարձր գոռում, չէ որ դու քաղցած ուշագնացության մե՞ջ ես) այս թատրոնը, ինչպես ասել է գրող Յուզ Ալեշկովսկին՝ մեր կողմերում չի անցնում։ Գումարած ոչ մի այդպիսի «միջազգային փաստահավաք առաքելություն», որի վրա Հայաստանը հույս է դնում, առանց մեր թույլտվության Ադրբեջանում չի լինի։ Իսկ «միջազգային փաստահավաք առաքելության» ժամանման մեր թույլտվությունը չի լինի, քանի որ Ղարաբաղը՝ Ադրբեջան է։ Ադրբեջանի ներքին գործերի նախարարությունը դա կհաստատի։

Ինչպես արդեն ցույց ենք տվել։ Իսկ վերջերս, Ղարաբաղի հայ համայնքի ներկայացուցիչներին հրավիրելով Բաքու, մենք ցույց կտաինք մի կտոր քաղցրաբլիթ՝ դե, որպեսզի գային, նայեին քաղաքը, զարմանային, թե ինչպես են մարդիկ ապրում, միևնույն ժամանակ վերաինտեգրում քննարկեինք, որպեսզի նրանք էլ մարդավարի ապրեին։ Բայց Ադրբեջանի Ղարաբաղի ողջ հայ բնակչության անունից խոսելու իրավունքը յուրացրած անջատողականների ներկայացուցիչները չարձագանքեցին մեր հրավերին։ Իսկ Փաշինյանը, լսելով այդ մասին, առաջ քաշեց բավականին անհեթեթ ենթադրություն, որ «նրանք այնտեղից չեն վերադառնա»։ Դե իհարկե, կսպանենք և կուտենք Նովրուզ Բայրամին։

Դե ընկերներն ամենապարզ բաները չեն հասկանում. քաղցրաբլիթի պակասությունը՝ բացարձակ բնական բան է, իսկ տես մտրակի պակասություն երբեք չի լինում։ Այնպես որ, մեզնից ինչ-որ բան պահանջելը՝ բոլորովին չի համապատասխանում ձեր կոչմանը։ Դուք պետք է խնդրեք և խոսեք մեզ հետ ցածր, շողոքորթ ձայնով։ Այդ դեպքում մենք ձեզ, միգուցե և լսենք։