Խրճիթներին խաղաղություն՝ պալատներին պատերազմ Սամիթ Ալիևի «Անհարմար ճշմարտությունը»

«Ֆրանսիայի վրա դրված է՝ բոլոր բնակիչների, ներառյալ ազգային փոքրամասնությունների իրավունքները պաշտպանելու պարտավորությունն ու պատասխանատվությունը։ Կցանկանայի նշել, որ Ֆրանսիայի գործողությունները առաջացնում են էթնիկ զտումների կասկածներ։ Լինելով Եվրախորհրդի անդամ երկիր՝ Ֆրանսիան կարող է և պետք է ցուցաբերի իր ստանձած պարտավորությունները կատարելու պատրաստակամությունն ու հստակ մտադրությունը։ Առաջադեմ մարդկությունը կարծում է, որ Ֆրանսիայի իշխանությունները պետք է կանոնավոր կերպով Եվրախորհրդի գլխավոր քարտուղարին և Նախարարների կոմիտեին տրամադրեն ամբողջական տեղեկատվություն այն միջոցների մասին, որոնք արդեն ձեռնարկվել կամ նախատեսվում են Նոր Կալեդոնիայի բնիկ բնակչության անվտանգությունը՝ Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի հետ համապատասխան, ինչպես նաև նրանց իրավունքների պաշտպանությունն ու ընդլայնումը ապահովվելու համար։ Եթե Ֆրանսիան չկատարի իր պարտավորությունները, Վեհաժողովը ստիպված կլինի Նախարարների կոմիտեին հորդորել ի պատասխան Ֆրանսիայի կողմից իր սահմանադրական պարտավորությունների լուրջ խախտմանը՝ սկսել լրացուցիչ համատեղ ընթացակարգը։ Ադրբեջանը Գլխավոր քարտուղարին և Նախարարների կոմիտեին կոչ է անում Նոր Կալեդոնիայում գնահատման և բնիկ բնակչության իրավունքների պաշտպանության համար անել հնարավոր ամեն ինչ՝ Եվրոպայի խորհրդի փաստահավաք առաքելությունը արագ կազմակերպելու նպատակով»։

Իմ կարծիքով սա ուղղակի հրաշալի տեքստ է։ Հավանու՞մ եք։ Դե ուրեմն ես էլ լիովին հիացած եմ: Դուք ոչինչ չնկատեցի՞ք։ Այդ ես եմ պարզապես վերցրել ԵԽԽՎ-ի կողմից 2023 թվականի հոկտեմբերի 12-ի երեկոյան ընդունված փաստաթուղթը, և պարզապես «Ադրբեջանը» փոխարինել եմ «Ֆրանսիա»-ով։ Իմ կարծիքով, ստացվել է ուղղակի հրաշալի, փաստագրական և լիովին համապատասխան միջազգային իրավունքին ու մեզ բոլորիս համար սրբազան մարդու իրավունքներին, ինչպես նաև ողջ առաջադեմ մարդկության համար էլ ավելի սրբազան ազգերի ինքնորոշման իրավունքին։ Ընդհանրապես, բան կա մտածելու մասին։

Կանակները, ընդհանուր առմամբ, պարզ, անկեղծ մարդիկ են, լավ երգեր ունեն, էկզոտիկ պարեր, այդ ինչո՞ւ ֆրանսիացիները հանգիստ չեն տալիս նրանց: Իսկ որովհետև այնտեղ գտնվող վայրերը շատ գեղեցիկ են: Եվ աշխարհագրական դիրքը չէր կարող ավելի լավ լինել, գումարած չորրորդ տեղը աշխարհում նիկելի արդյունահանմամբ: Այո և բավականին այլ օգտակար հանածոներ կան, օրինակ՝ կապար, մանգան, քրոմ, կոբալտ և... այնտեղ նույնիսկ ոսկի կա... Այնպես որ, միակ ճիշտ ԼՂՀ-ն (НКР), չզարմանաք, հիմա ամեն ինչ կբացատրեմ, ինչպես նշել է մի խելացի մարդ, սա Նոր Կալեդոնիայի Հանրապետությունն է, և Նոր Կալեդոնիայում ապրող բնիկ, շեշտում եմ, բնիկ բնակչությունը իր սեփական պետության լիովին իրավունք ունի, որի համար կա տնտեսական հիմնավորում, այն է՝ նիկել և այլ համեմունքները: Իսկ երբ ճիշտ ԼՂՀ-ն (НКР), այսինքն՝ Նոր Կալեդոնիայի Հանրապետությունը ձեռք բերի անկախություն և լիակատար վերահսկողություն իր խորքում գտնվող հանքային պաշարների նկատմամբ, ահա այդ ժամանակ կգա արդարության հաղթանակը, և միաժամանակ նաև միջազգային իրավունքը։ Մոտավորապես այսպիսի մի բան։

Իսկ ինչ վերաբերում է Նոր Կալեդոնիայի ընկերներին մեր օգնությանը, ապա այս օգնությունը կարող է արտահայտվել թեթև և այնքան էլ ոչ շատ հրաձգային զենքի մատակարարմամբ, այսինքն՝ այնուամենայնիվ հրաձգային, պարզապես ոչ շատ թեթև, պայթուցիկ նյութեր, շարժական ռադիոկայաններ, էէէէ, սա վերապահում է ըստ Ֆրեյդի, ներեցեք և խիստ մի դատեք, իհարկե, սա վերապահում է։ Իրականում ես նկատի ունեի դիտորդական առաքելությունները, մարդասիրական պաշարներով շարասյունը, հարցը ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեա և այլ միջազգային հարթակներ դնելը, ընդհանուր առմամբ ողջ առաջադեմ մարդկության բարոյական աջակցությունն ու մոբիլիզացումը, քանի որ կանակներն ու նրանց մշակութային ու պատմական արժեքները գտնվում են լիակատար ոչնչացման սպառնալիքի տակ։ Եվ Բաքվի նախաձեռնող խմբի դերը՝ ֆրանսիական գաղութատիրությունից ազատագրելու գործում չարժե թերագնահատել։ Մենք կսկսենք՝ մյուսները կհասնեն, տարածաշրջանն այնտեղ հետաքրքիր է, կարևոր է, բոլորին, կարելի է ասել՝ հարկավոր է, վստահեցնում եմ ձեզ, խաղալ ցանկացողներին վերջ չի լինի, և Չինաստանը կցանկանա, և ԱՄՆ-ը Մեծ Բրիտանիայի հետ առանձնակի առարկություններ չունեն, իսկ տես, յուրաքանչյուրն ունի իր շահը։ Եվս մեկ անգամ. աշխարհագրական դիրքը և չորրորդ տեղը աշխարհում նիկելի արդյունահանման մեջ։ Եվ եթե Ֆրանսիան այնտեղից հեռանա՝ միանգամից բոլորի համար լավ կլինի, ներառյալ Ավստրալիայի ու կանակների համար։ Գումարած, Փարիզի և Նոր Կալեդոնիայի միջև հեռավորությունը կազմում է մոտ 17 հազար կիլոմետր:

Տեսնում եք, ինչպես ցույց է տալիս պրակտիկան, այս հետաքրքիր և հրապուրիչ «եկեք կատակենք թշնամու հետ» խաղը կարելի է խաղալ երկուսով, դա նույնիսկ ավելի զվարճալի և հետաքրքիր է ստացվում, սկսում ես խաղալ երկուսով՝ մեկ էլ տեսար, մյուսները նույնպես սկսում են միանալ: Ո՞վ ասաց «անբարոյական է»։ Ճիշտ է, ոչ ոք: Գիտեք, այդ «Հանդիպման վայրը չի կարելի փոխել» ֆիլմը նկարահանվել է Վայներ եղբայրների «Գթասրտության դարաշրջանը» վեպի վրա։ Մինչդեռ, գիրքը բավականին տարբերվում է ֆիլմից (ի դեպ, Ժեգլովը գրքում զուտ բացասական հերոս է, պարզապես ֆիլմում Վիսոցկու խարիզն է ստվերում ամեն ինչ և բոլորին): Գումարած, գրքում կան դրվագներ, որոնք այս կամ այն պատճառներով չեն ներառվել սցենարում: Օրինակ՝ տեսարանը, երբ ՄՔՀ-ի (Մոսկվայի քրեական հետախուզություն) աշխատակիցներին սամբո են սովորեցնում։ Հրահանգիչը Ժեգլովին տալիս է ստվարաթղթե դանակ և հրամայում հարձակվել։ Եվ Ժեգլովի մոտ ոչինչ չի ստացվում, քանի որ ամենավերջին պահին հրահանգիչը կամ դանակը խլում է ձեռքից, կամ այն հմտորեն շրջափակում է։ Սա զայրացնում է Ժեգլովին, նա մի քայլ ետ է գնում և դանակի մակետը նետում հրահանգչի վրա, այո և այնքան ճարպկորեն, որ ստվարաթղթե սայրը դիպչում է ուղիղ կրծքին։ Եվ հրահանգչի «սա կանոնների համաձայն չէ» արտահայտությանը՝ Ժեգլովը պատասխանում է. «Իսկ մենք չենք պայմանավորվել կանոններով կռվել ամեն տեսակի սրիկաների հետ»։