Տիկին Նաիրայի անտեղի երկյուղը Եվ ծաղրալի արտահայտում

Հայաստանի խորհրդարանի նախկին պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանը ֆեյսբուքյան իր էջում բուռն կերպով արտահայտվել է լացակումած ստատուսով. «Հենց հիմա Լաչինի գերեզմանատներում անցկացվում են արտաշիրիմումներ։ Մարդիկ Կարմիր Խաչի մասնակի աջակցությամբ փորում են իրենց հարազատների գերեզմանները, հանում են դիակների մնացորդները և տեղափոխում այլ բնակավայրեր։ Քանդել մոր, որդու գերեզմանը և աճյունը բեռնատարներով տեղափոխել, որպեսզի վաղը թուրքը չքանդի, չմիզի քո որդու գերեզմանի վրա՝ սա դժոխք է»։

Անհավանական արտահայտիչ հայտարարություն. Ընդ որում «թուրք» բառը գրեթե ավելի կոպիտ է հնչում, քան «միզելը»։ «Դունայի վրա Յարոսլավնայի ձայնն է լսվում»։ Փորձում է խղճահարություն առաջացնել՝ նորից, իբր նեղացնում են, ստիպում և պարտադրում են՝ ցանկությունը հասկանալի է։ Որպեսզի Ռուսաստանում և Արևմուտքում լսեն և կարեկցեն իրենց, իսկ մեզ նորից մեղադրեն անօրինականության, դաժանության և այլնի մեջ։ Այն, որ մեզ վրա ճնշում գործադրելն անիմաստ է, իսկ այդ համակրանքը, ինչպես նաև օգնությունը Հայաստանին օգտակար չի լինի՝ բոլորին վաղուց հայտնի է։ Լավ, եկեք դա վերագրենք կանացի հուզականությանը: Բայց ընդհանրապես այն, ինչ ես գրում եմ՝ ամենեւին էլ չի վերաբերվում տիկին Նաիրային։ Ո՛չ մենք, ո՛չ ես չենք պատրաստվում վիրավորել, էլ չեմ խոսում կանանց հետ կռվելու մասին։ Գերեզմանոցներ քանդելը ինչ-որ կերպ նույնպես մեր սովորույթը չէ։ Ահա մի քանի օրինակ, ինչին ես անձամբ ականատես եմ եղել: Այսպիսով, Շամախիի մոտ գտնվող Քերքենջ գյուղում մինչև հիմա պահպանվում է հայկական գերեզմանատունը։ Պահպանվել է նաեւ համանուն շրջանի Փիրալլահը գյուղում։ Իսկ Բաքվի կենտրոնում՝ հայկական եկեղեցին։

Իսկ այ դուք, հարեւանիկներ, մահմեդականների գերեզմանների տապանաքարերը օգտագործեցիք, որպեսզի սալապատեք ճանապարհները Հայաստանում։ Այնպես որ, պետք չէ հիվանդ գլխից տեղափոխել առողջ գլխի վրա։ Դուք ընդհանրապես ինչ-որ անառողջ կապվածություն ունեք արտաթորման գործընթացների հետ կապված, մերթ տանատիկական խնդրահարույց վիճակից ծանրացած ինչ - որ անտեղի և զառանցանքային մտավախություններ, մերթ զուգարանակոնքերի գողություն։

Անհասկանալի կոմպլեքսներ (չնայած ... ինչու են անհասկանալի որ) և դուրս մղվող հիմար մտավախություններ։ Միթե չե՞ք հասկանում, որ այս ամենով դուք պարզապես ձեզ ծիծաղելի դրության մեջ եք դնում: Ընդ որում առանց մեր օգնության, ինքներդ ձեզ և սպասարկում եք, վերածվելով ծիծաղելի ու ոչ այնքան անհրաժեշտ ծաղրածուների։ Ասպարեզում ձեր վեր ու վար թռչկոտումները ծիծաղ չեն առաջացնում նույնիսկ ձեզ հովանավորողների մոտ։ Ինչ-որ իմաստով ձեզ օգտագործում են որպես գործիք, երբեմն էլ կերակրում են:

Երբ մեր ժողովրդին քշեցիք Հայաստանից և Ղարաբաղից, նրանք իրերը հավաքելու ժամանակ չունեին։ Դուք ուղղակի սկսեցիք էթնիկ զտումներ, ովքեր չհասցրեցին, կամ չէին ուզում հեռանալ՝ նրանց ուղղակի սպանեցիք։ Մենք, ի տարբերություն ձեզ, մարդասիրություն դրսևորեցինք, ձեզ պատրաստվելու համար ժամանակ ենք տվել, մինչև ամբողջ օգոստոսի 25-ը, չնայած ունեինք այդ լալագին խնդրանքը մերժելու և՛ իրավունքը, և՛ հնարավորությունը, և սրա համար մեզ ոչինչ չէր պատահի։ Բացի այդ, մենք կարող էինք ձեզ բաց թողնել մաքսակետի միջով, ստուգելու համար: Ի դեպ, շատ ողջամիտ գաղափար է։ Որպեսզի Համոզվեինք, որ դուք աղմուկի տակ հո չեք վերցրել ձեզ չպատկանող ինչ որ բան։

Գնացողներին ստուգելու գաղափարը՝ ողջամիտ է. Ղարաբաղում դուք սեփական ոչինչ չունեք, Հայաստանում էլ շատ բան չկա։ Իսկ ինչ-որ վատ դրված բան գողանալու ավազակավորջ եք, դուք դրա հարուստ փորձ ունեք, ձեր (առայժմ, այնուամենայնիվ) երկրի տարածքում գտնվող ցանկացած շինություն՝ պատմական մանրակրկիտ հետազոտության առիթ է։ Ձեր բոլոր գործողություններով դուք ոչ միայն խորացնում եք առանց այն էլ վատ ձեր վիճակը, այլեւ տարակուսանք եք առաջացնում։

Ձեր կյանքը, հարևանիկներ, լի է սխալներով, և դրանցից ամենալուրջը երկուսն են։ Առաջինը. դուք ձեզ շրջապատողներին ստոր հնարքներ և տհաճ բաներ եք անում և անմիջապես մոռանում ձեր արածի մասին: Ինչը հանգեցնում է իսկական զարմանքի, երբ վրա է հասնում հատուցումը։ Երկրորդը՝ սկսում եք աղաչել՝ նույնիսկ առանց ձեր արածի համար ներողություն խնդրելով: Իսկ մարդկանց, մինչդեռ, դուր է գալիս քաղաքավարությունը, քանի որ կիրթ մարդիկ իրականում չեն սիրում վատ դաստիարակված մարդկանց։

Այնպես որ մինչև օգոստոսի 25-ը դուք ժամանակ ունեք, և մենք անհամբեր սպասում ենք, թե երբ վերջապես կկորչեք: Անհետացեք անկյունում, քամու ուղղությամբ թափահարելով բաճկոնի եզրերով, մեր ուրախության և ձեր անվտանգության համար: Որովհետև ձեզ տեսնելը մի հաճույք է, իսկ չտեսնելը՝ մեկ այլ, շատ ավելի հաճելի և ոչ մի բանի հետ անհամեմատելի։ Եվ վերջում ևս մի խորհուրդ. մի ստիպեք մեզ զղջալ մեր մարդասիրության համար, մեզ մեղքի առիթ մի տվեք։ Մենք իսկապես խաղաղություն ենք ուզում։