Գործողություն «Պետնախարար». Գտնել և ոչնչացնել Վարդանյանի կյանքի ժամացույցը սկսել է հետհաշվարկ/ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ

1973 թվականի հունվարի 24-ը։ Նիկոսիա։ Կիպրոս։ Քաղաքի բազմաթիվ հյուրանոցներից մեկը։ Հանկարծ ուժեղ պայթյուն է լսվում, ինչի հետեւանքով կոտրվել են ոչ միայն հյուրանոցի, այլեւ հարակից տների ապակիները։ Այդպես է իսրայելական հատուկ ծառայությունների կողմից լիկվիդացվել «Սև սեպտեմբերի» ակտիվիստ Հուսեյն Աբուլ-Հաիրին։ Հատկապես նա էր զբաղվում Իսրայելի օլիմպիականների դեմ ահաբեկչական ակտերի կատարողների ընտրությամբ։ Հենց նա է փաստաթղթերով ու տոմսերով ապահովել Մյունխեն մեկնող ահաբեկիչներին։ Պայթուցիկ սարքը տեղադրվել էր տեղաշորի մեջ։ Մյունխենի Օլիմպիական խաղերի ահաբեկչությունից, որի հետևանքով զոհվեցին Իսրայելի Օլիմպիական խաղերի 11 անդամներ, անցել էր ընդամենը հինգ ամիս։

Կետային ոչնչացումը՝ ահաբեկչության դեմ պատերազմի մեթոդներից մեկն է, քանի որ այն թույլ է տալիս ահաբեկիչներին հասնել առանց խաղաղ բնակչությանը վնաս հասցնելու։ Այս մեթոդով ամենահաջողակները եղել են իսրայելցիները, ռուսները և ամերիկացիները։

Բայց Ադրբեջանի հատուկ ծառայություններն ու իրավապահ մարմիններն էլ շնորհքից զուրկ չեն՝ նրանք ի վիճակի են ոչնչացնել նրանց, ովքեր սպառնում են մեր երկրի անվտանգությանն ու տարածքային ամբողջականությանը։ Առավել ևս, նրանց համար առանձնահատուկ դժվարություն չի ներկայացնում հայ ահաբեկիչներին ոչնչացնել սեփական տարածքում, Ղարաբաղում, իզուր է, որ նրանք գտնվում են ռուս խաղաղապահների և անձամբ հրամանատար գեներալ Վոլկովի խնամակալության ներքո, ով իր համար ծանրակշիռ պաշար է կուտակում թոշակի անցնելու բարեկեցիկ ապագայի համար՝ հովանավորելով անջատողական կազմավորման վերնախավին։ Ճիշտ այդպես, ինչպես հիշում ենք, 80-90-ականներին իրենց համար հարստություն կուտակեցին Մոսկվայի ամեն տեսակի վոլսկիները, կրիվոպուսկովիները, կազիմիրովները, զատուլինները և մյուս էմիսարները։

Ինչո՞ւ ենք մենք հանկարծ սկսել խոսել Ղարաբաղում հայ ահաբեկիչների ֆիզիկական ոչնչացման մասին։ Ինչպես արդեն հաղորդվել էր, այսօր անջատողականների մնացորդների առաջնորդ Արայիկ Հարությունյանը ոչ ոքի կողմից չճանաչված «ԼՂՀ»-ի «պետական նախարար» է նշանակել ռուս-հայկական օլիգարխ Ռուբեն Վարդանյանին։ Այսինքն, ավազակների ֆանտազիաների համաձայն՝ «վարչապետ»։ Դե ինչ, ինչպես ասում են, ահաբեկիչները փտած կոռումպացված Վոլկովի քողի տակ իրենց քայլն արեցին։ Դրանով հանդերձ հիանալի հասկանալով, թե ինչպիսին կլինի Բաքվի արձագանքը։

Եվ հիմա ադրբեջանական կողմը, որը հիանալիորեն տիրապետում է տեղեկատվությանը այն մասին, թե կոնկրետ ինչ ուժեր են կանգնած «Ռուբեն Վարդանյան» նախագծի հետեւում, ձեռքերը արձակված են։ Մենք պատահական չէ, որ մեր նյութը սկսեցինք այն օրինակով, թե ինչպես են իսրայելցիները ոչնչացնում նրանց, ովքեր սպառնում են, ահաբեկում կամ սպանում իրենց համաքաղաքացիներին։ Ինչպես ասել է իսրայելական հակահետախուզության «Շաբակ»-ի նախկին ղեկավար Ավի Դիխտերը՝ լուծարման թեկնածուների ցուցակում ներգրավված ահաբեկիչը համարվում է մեռած՝ մնում է միայն սպանել նրան։ Եվ Վարդանյանը, ով երեկ «պետական նախարարի» թեկնածու էր, այսօր դարձավ լուծարման թեկնածու։ Ամեայն ակնհայտությամբ կարելի է հաստատել, որ այն պահին, երբ Վարդանյանը որոշեց իր ոտքը դնել ադրբեջանական պետականությանը սպառնացող վտանգի ճանապարհին՝ նորաստեղծ «պետնախարարի» կյանքի ժամերը սկսեցին հետհաշվել։ Այդ ժամացույցի սլաքը կարող է կանգ առնել ցանկացած րոպեին և ցանկացած վայրում, երբ նա դուրս կգա մեքենայից, երբ նա ինչ որ տեղ կճաշի, կամ նույնիսկ երբ նա քնում է իր անկողնում, կետային ոչնչացման մեթոդները մեր ուժաինների զինանոցում բավականից շատ են։

Եվ, ի դեպ, Իսրայելի թշնամիների ոչնչացմանը մասնակցում է ոչ միայն Մոսադը, այլ նաև ՑԱԽԱԼ-ը (Իսրայելի պաշտպանության բանակը)։ Մեր դեպքում սա նույնպես խնդիր չէ։ Բավական է հիշել Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարության վերջին հաղորդագրությունը՝ հակառակորդի թիքունքի խորքում գործողությունների զարգացմամբ հատուկ նշանակության ջոկատների զորավարժությունների մասին, եթե խնդիր դրվի Վարդանյանին ողջ-ողջ վերցնել, կամ Խանքենդիի տեսողական լիովին վերահսկողությամբ գերճշգրիտ զինատեսակներով, եթե դրված է ոչնչացնելու խնդիրը։ Վարդանյանը չպետք է մոռանա Ջալալ Հարությունյանի տխուր ճակատագրի մասին, ում ամուր կպցրել էին «Ապխտած» մականունը, ինչպես նաև ադրբեջանական բանտերում նստած հայ ռազմական հանցագործներին։ Մենք հիանալի տիրապետում ենք Ադրբեջանի ազգային անվտանգության և տարածքային ամբողջականության թշնամիներին ապխտացնելու տեխնիկային։ Նայի՛ր շուրջդ, Ռուբեն։ Շատ հաճախ հետ նայիր: