Հարավային Կովկասը բացում է ճանապարհներ, մինչդեռ 907-րդ ուղղումը արգելապատնեշներ է դնում Caliber.Az-ի YouTube ալիքի տեսանյութը

Օգոստոսին Վաշինգտոնում կայացած եռակողմ գագաթնաժողովը՝ Միացյալ Նահանգների, Ադրբեջանի և Հայաստանի առաջնորդների մասնակցությամբ, իսկապես շրջադարձային պահ էր։ Շատ դիտորդներ Ալիևի և Փաշինյանի ձեռքսեղմումը՝ Սպիտակ տան Օվալաձև սենյակում, համեմատեցին 1978 թվականի սեպտեմբերին Քեմփ Դեյվիդում Անվար Սադաթի և Մենահեմ Բեգինի, ինչպես նաև 1993 թվականի սեպտեմբերին Օսլոյում Յասիր Արաֆաթի և Իցհակ Ռաբինի նմանատիպ ժեստերի հետ։ Եվ եթե առաջին դեպքում Իսրայելի և Եգիպտոսի միջև խաղաղությունը երկարաժամկետ բնույթ կրեց, ապա 2000 թվականին սկսված պաղեստինյան ինտիֆադան փաստորեն թաղեց նոր սկսված խաղաղության գործընթացը։

Այս ֆոնին Միացյալ Նահանգների կողմից «Ազատության աջակցության ակտի» 907-րդ ենթաբաժնի հետագա պահպանումը նման է ոչ միայն անախրոնիզմի, այլև բացահայտ աբսուրդի։ Այս ուղղումը, որն ընդունվել է բոլորովին այլ աշխարհաքաղաքական և տարածաշրջանային իրականության մեջ, ի սկզբանե կրում էր միակողմանի և քաղաքականապես մոտիվացված բնույթ։ Այժմ, երբ չկան ոչ «շրջափակում», ոչ էլ ռազմական գործողություններ, և կողմերը չեն հրաժարվում երկխոսությունից, դրա գոյությունը ուղղակիորեն հակասում է տեղում ընթացող գործընթացներին։

Սա ավելի տարօրինակ է թվում, հաշվի առնելով, որ նախագահ Դոնալդ Թրամփն ինքը կողմ է արտահայտվել 907-րդ ուղղման չեղարկմանը՝ ընդունելով դրա անհամապատասխանությունը ներկայիս իրականությանը և Միացյալ Նահանգների շահերին։ Այն ժամանակ, երբ Վաշինգտոնը հայտարարում է տարածաշրջանում խաղաղության, կայունության և տնտեսական զարգացման աջակցության մասին, նման սահմանափակող մեխանիզմի պահպանումը խաթարում է ամերիկյան քաղաքականության նկատմամբ վստահությունը։

Ինչպես արդարացիորեն նշվում է թե՛ տարածաշրջանում, թե՛ դրանից դուրս՝ շարունակվող խաղաղության գործընթացի, հարաբերությունների կարգավորման և հաղորդակցությունների բացման պայմաններում, այս ենթաբաժնի հետագա գոյությունը ո՛չ բարոյական, ո՛չ էլ քաղաքական արդարացում չունի։ Եթե Հարավային Կովկասը իսկապես թևակոխում է խաղաղության և համագործակցության դարաշրջան, ապա միջազգային հանրությունը պետք է ոչ թե կառչի անցյալի մնացուկներից, այլ օգնի ամրապնդել դրական փոփոխությունները։ 907-րդ ուղղման չեղարկումը կարևոր, թեկուզ խորհրդանշական, բայց չափազանց անհրաժեշտ քայլ կլիներ այս ուղղությամբ։ Հիմա խոսքը ամերիկացի օրենսդիրներինն է:

Ավելի մանրամասն՝ տեսանյութում.