Հայկական կեղծիք առավելագույն չափով Երևանը խոսում է խաղաղության մասին, բայց պատերազմ է պատրաստում
Պաշտոնական Երևանը շարունակում է նպաստել Հայաստանում ռևանշիստական տրամադրություններին: Սա ուղղակիորեն հաստատում է հայկական լրատվամիջոցների «թարմ» տեղեկատվությունն այն մասին, որ Երևանի բուսաբանական այգում, մոտ 50 հեկտար տարածքի վրա նախատեսվում է ստեղծել «արցախի ազատագրական պատերազմում զոհված հերոսների հիշատակին» նվիրված այսպես կոչված «Կյանքի զբոսայգի»: Նշվում է նաև, որ շինարարության ընթացքին ծանոթացել են՝ Երևանի քաղաքապետ Տիգրան Ավինյանը և ՀՀ տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների նախարար Դավիթ Խուդաթյանը: Այս փաստը ոչ մի կասկած չի թողնում, որ Հայաստանում հերթական հակաադրբեջանական սադրանքը համաձայնեցված է գործող իշխանության վերնախավի հետ:
Ակնհայտ է, որ Հայաստանը դեռևս չի փակել ղարաբաղյան էջը և չի մտածում հրաժարվել Ադրբեջանի նկատմամբ տարածքային պահանջներից: Ընդհակառակը, քաջալերելով ռևանշիստական ուժերին՝ պաշտոնական Երևանը ստեղծում է ջերմոցային պայմաններ՝ «Ղարաբաղը վերադարձնելու» աբսուրդային գաղափարը լայն հանրությանը խթանելու համար: Եվ ի՞նչ գին ունի այդ «արցախի ազատագրական պատերազ» հրեշավոր ձևակերպումը:
Այդ ի՞նչ հայկական Սուրբ Վիտուսի պարեր են։ Մի կողմից՝ Հայաստանի իշխանությունները տարբեր հարթակներում բարձրաձայն հայտարարում են, որ Ղարաբաղը Ադրբեջան է, և Հայաստանի Հանրապետությունը ճանաչում է մեր երկրի տարածքային ամբողջականությունը։ Մյուս կողմից՝ այդ նույն իշխանությունների օրհնությամբ Երևանի հենց կենտրոնում հիմնվում է վերոհիշյալ զբոսայգին։
Այս նոր սադրանքը ամենայն ակնհայտությամբ և անհերքելիությամբ խոսում է այն մասին, որ Հայաստանի իշխանությունների «խաղաղասեր» հայտարարությունները ոչ այլ ինչ են, քան օդի դատարկ ցնցումներ, իսկ իրականում հայկական կողմը ամենուր առաջ է մղում ռևանշիզմի գաղափարները՝ պատրաստվելով նոր պատերազմի Ադրբեջանի դեմ: «Քարերի երկիրը» արևմտյան և հնդկական տեսակի մահացու զենքերով ակտիվորեն ռազմականացումը՝ ասվածի ևս մեկ հաստատում է: Սա առաջինը։
Երկրորդը, սրա օգտին է խոսում նաև այն, որ մայիսի 21-ին, Հայաստանում ապաստան գտած ղարաբաղցի անջատողականների մնացորդները, որոնց առաջնորդներն այսօր խոստովանական ցուցմունքներ են տալիս Բաքվի ռազմական դատարանում, իրենց «նիստում» ընտրեցին նոր «խոսնակ»: Ի լրացում դրան, ինչպես հաղորդում են հայկական լրատվամիջոցները, 10 օրվա ընթացքում այսպես կոչված «արցախի խորհրդարանը» նոր «նախագահ» կընտրի:
Աբսուրդի այս ամբողջ թատրոնը տեղի է ունենում Հայաստանի մայրաքաղաքի կենտրոնում և կրկին իշխանությունների լուռ համաձայնությամբ: Հայաստանի ղեկավարությունը պաշտպանում է Երևանում գործող Ղարաբաղում նախկին անջատողական խունտայի գրասենյակը, որտեղ ապրում է նրա նախկին առաջնորդ Սամվել Շահրամանյանը: Այդ նույնը, ով 2023 թվականի սեպտեմբերին ստորագրել է «այսպես կոչված «լղհ»-ի գոյությունը դադարեցնելու մասին «կարգադրությունը», իսկ հետո ինքն էլ այն չեղյալ է հայտարարել։
Գտնվելով Հայաստանի իշխանությունների պաշտպանության ներքո՝ նա այնքան համարձակ է դարձել, որ անցյալ տարվա մարտին, ֆրանսիական «Le Figaro» թերթին տված հարցազրույցում ներկայանալով որպես վիրտուալ «լղհ»-ի «ղեկավար», հայտարարել է, որ 2023 թվականի սեպտեմբերին Խանքենդիում իր կողմից ստորագրած՝ անջատողական ռեժիմի լուծարման մասին «հրամանագիրը» եղել է «անօրինական», և հայտնել է, որ այսպես կոչված «հանրապետությունը» և դրա «կառավարությունը» գործունեությունը շարունակում են Երևանում։ Պատասխանելով թղթակցի հարցին, թե արդյոք գոյություն ունի «վտարանդի պետություն և կառավարություն», Շահրամանյանն ասել է. «Այո։ Այս շենքում, որտեղ ես ձեզ ընդունում եմ Երևանում, գտնվում է նախագահի գրասենյակը, ինչպես նաև լղհ-ի դատական և օրենսդիր մարմինների գրասենյակները»։ Դրանով նա փաստորեն հաստատել է, որ Հայաստանի կառավարությունը աջակցում է անջատողականներին, և որ դա հորինվածք չէ։
Շահրամանյանի այս բացահայտումներից անմիջապես հետո, ինչպես և պետք է լիներ հայկական նախընտրած սցենարի համաձայն՝ հետևել է պաշտոնական Երևանի «կոշտ արձագանքը»։ Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, վատ խաղին լավ դեմք տալու համար, հայտարարեց, որ Շահրամանյանի գործունեությունը սպառնալիք է ներկայացնում Հայաստանի ազգային անվտանգության համար։
«Նրանք հայտարարում են ինչ-որ վտարանդի կառավարության և այլնի մասին։ Ես ուզում եմ շատ հստակ հայտարարել, որպեսզի բոլորին հասկանալի լինի. Հայաստանի Հանրապետությունում կա միայն մեկ կառավարություն, և այդ կառավարությունն այժմ նստած է այստեղ, այս դահլիճում։ Եվ ես ուզում եմ, որ մենք բոլորս հստակ արձանագրենք այս ուղերձը», - փորձել է արդարանալ Հայաստանի վարչապետը։
Սակայն նրա հայտարարությունները զուրկ են համոզիչ հիմնավորումներից։ Փաստը մնում է փաստ. Մինչև վերջ չոչնչացված անջատողականների գրասենյակը դեռևս գործում է, իսկ անջատողական մնացորդի «նոր խոսնակի» ընտրության շուրջ վերջին իրադարձությունները Երևանում հստակորեն հաստատում են Հայաստանի իշխանությունների աջակցությունը երկրում ռևանշիստական ձգտումներին։
Շարունակելով այս թեման՝ տեղին է մեջբերել ևս մեկ դրվագ։ Անցյալ տարվա օգոստոսին՝ տեղական ռևանշիստական շրջանակների հետ իր կապերով հայտնի «Հրապարակ» թերթը հաղորդել է, որ դաշնակները պատրաստվում են երևանյան ռեստորաններից մեկում՝ 2023 թվականի սեպտեմբերի 27-ին մոռացության մատնված «արցախի անկախությանը» նվիրված լայնածավալ հավաք անցկացնել։
«Միջոցառմանը հրավիրվել է 1400 մարդ։ Այս լայնածավալ միջոցառման կազմակերպիչները ուզում են ցույց տալ, որ Ղարաբաղի էջը վերջնականապես դեռ չի փակվել», - նշել է հրատարակությունը։
Ողջ վերոնշյալը հանդիսասնում է նրա ապացույցը, որ Ադրբեջանի նկատմամբ տարածքային պահանջների հարցը հայկական օրակարգից հանված չէ։ Սա ակնառու հաստատում է նաև այն փաստը, որ Հայաստանը ամեն կերպ խուսափում է իր սահմանադրության փոփոխություններից, որոնք պետք է դրանից բացառեն Ադրբեջանի նկատմամբ տարածքային պահանջները։
Երրորդը, Հայաստանի ղեկավարության երկակի խաղը հաստատում է նաև այն, որ Նիկոլ Փաշինյանը խուսափում է Արևմտյան Ադրբեջանի համայնքի հետ երկխոսությունից, չնայած այս նախաձեռնության հետևում Հայաստանի նկատմամբ տարածքային պահանջներ չեն երևում։
Սակայն «Երևանի երկխոսություն-2025» միջազգային ֆորումում Փաշինյանը հայտարարել է, որ իբր թե Հայաստանի ինքնիշխան տարածքում չի կարող լինել Արևմտյան Ադրբեջան. «Ադրբեջանը վերջին տարիներին սկսել է Հայաստանի ինքնիշխան տարածքի մոտ 60%-ը անվանել այսպես կոչված Արևմտյան Ադրբեջան։ Ձեզ հայտնի է այս հարցի առնչությամբ մեր դիրքորոշումը»։
Հայաստանի ղեկավարի այս հարձակումները ողորմելի բամբասանքի պես են հնչում՝ նախագահ Իլհամ Ալիևի կողմից՝ մայիսի 21-ին Անկարայում «Արևմտյան Ադրբեջան վերադարձը որպես մարդու իրավունքների գերակայության կարևոր պայման» թեմայով կայացած միջազգային համաժողովի մասնակիցներին ուղղված իր ելույթում հնչած հիմնավորված հայտարարությունների ֆոնին։
«Արևմտյան Ադրբեջանի հարցն արդեն ներառվել է միջազգային օրակարգում։ Արևմտյան Ադրբեջանի համայնքի՝ միջազգային իրավունքին համապատասխանող խաղաղարար նախաձեռնությունները արժանի են հավանության և աջակցվում են համաշխարհային հանրության կողմից։ Արևմտյան ադրբեջանցիների՝ Հայաստանում իրենց պապենական հողեր անվտանգ, արժանապատիվ և խաղաղ վերադարձի ապահովումը հանդիսանում է կարևոր պայման՝ տարածաշրջանում խաղաղության, մարդու իրավունքների և հաշտեցման հաստատման համար», - ընդգծել է Ադրբեջանի ղեկավարը։
Արևմտյան Ադրբեջանի թեմային կարևոր շեշտադրումներ կատարելով՝ Իլհամ Ալիևը հստակ ուղերձներ է հղել Հայաստանի ղեկավարությանը. «... Հայաստանը պետք է հստակ դիրքորոշում հայտնի այն հարցի վերաբերյալ, թե երբ և ինչ պայմաններում արևմտյան ադրբեջանցիները կկարողանան վերադառնալ իրենց բնիկ հողեր: Մենք ակնկալում ենք, որ Հայաստանի ղեկավարությունը կընդունի համայնքի ներկայացուցիչներին այս հարցի կապակցությամբ: Կցանկանայի հատուկ ընդգծել, որ արևմտյան ադրբեջանցիների վերադառնալու ցանկությունը չի նշանակում տարածքային պահանջների առաջադրում Հայաստանի նկատմամբ, որը պետք է հրաժարվի այս ցանկությունը այդ լույսի ներքո ներկայացնելու փորձերից: Այս հարցը չի բացառվի Ադրբեջանի օրակարգից մինչև այն ժամանակ, քանի դեռ վերադարձը տեղի չի ունեցել: Բնականաբար, արևմտյան ադրբեջանցիներին, ովքեր կվերադառնան իրենց բնիկ հողեր, նույնպես պետք է տրամադրվեն անվտանգության երաշխիքներ»:
Ադրբեջանը բազմիցս հայտարարել է, որ սպառազինությունների մրցավազքի ֆոնին Հայաստանի կողմից Բաքվի առանցքային պայմանների կատարման ձգձգումը կարող է հանգեցնել տարածաշրջանում նոր պատերազմի: Եվ այստեղ լիովին ողջամիտ հարց է ծագում. «Միթե՞ Հայաստանի իշխանությունները իսկապես չեն գիտակցում, որ ևս մեկ պատերազմը Հայաստանի համար կդառնա անդարձելիության կետ, որից հետո ոչ ոք և երբեք արդեն Հայաստանի մասին չի խոսի որպես միջազգային հարաբերությունների սուբյեկտի»: