Ծայրահեղ լարվածություն Փաշինյանը և եկեղեցին չեն դանդաղեցնում ընթացքը

Հայաստանում իրադարձությունները մեղմանալու հակում ցույց  չեն տալիս: Եվ իրոք, ինչո՞ւ պետք է հանդարտվեն: 2026 թվականի նախընտրական արշավը մոտենում է, իսկ նշանակում է, որ ամեն ինչ միայն ավելի ու ավելի կթեժանա:
 
Այս համատեքստում զարմանալի չէ, որ Փաշինյանի և հայկական եկեղեցու միջև պայքարը արդեն որոշ ժամանակ անցել է պայմանականորեն գոտկատեղից ցածր: Իսկ վերջին օրերին՝ ուղիղ իմաստով: Սկզբում Էջմիածնի ներկայացուցիչները հայտնեցին ենթադրություն, որ գործող վարչապետը իր ժամանակին ենթարկվել է թլպատման գործընթացի, այսինքն՝ թլպատվել է: Դրանով իսկ կաթողիկոսարանը առանց հապաղելու դեմ է առել կոպտությանը, ընդ որում ամենաբարեկիրթ արտահայտություններով: Ահա թե ինչ է գրել Փաշինյանը իր Ֆեյսբուքյան էջում. «Կտրիճ Ներսիսյանի (Գարեգին II, - խմբ.) ներկայացուցիչը հայտարարություն է արել, որում ասվում է, որ իբր ես թլպատված եմ։ Պատրաստ եմ ընդունել Կտրիճ Ներսիսյանին և նրա մամուլի քարտուղարին և ապացուցել հակառակը։ Իսկ նա թող, վերջիվերջո, պատասխանի. խախտել է արդյո՞ք կուսակրոնության ուխտը, թե՞ ոչ։ Նա արդյո՞ք երեխա ունի, թե՞ ոչ», - գրել է Փաշինյանը իր Ֆեյսբուքյան էջում։
 
Ինչպես ասվում է, ինչի համար պայքարեցին, այն էլ ստացան։ Փաշինյանի խոսքերը, հավանաբար, պատմության դասագրքեր կմտնեն որպես համայնական կառավարչի կողմից հոգևորականության նկատմամբ նվաստացուցիչ վերաբերմունքի աղաղակող դեպքերից մեկը։
 
Այստեղ պետք է նշել, որ վարչական առումով Փաշինյանը չի կարող հաղթել եկեղեցուն։ Հայկական եկեղեցու չորս կենտրոններից ոչ մեկը չաջակցեց Գարեգին II-ի իմպիչմենտի հարցին։ Սակայն Էջմիածնի վրա հեղինակային հարվածների շարանը, պետք է խոստովանել, թույլ չէին։ Իսկ դա, հնարավոր է, նույնիսկ ավելի կարևոր է, քան նրա գլխի հեռացումը։ Սա հարված է եկեղեցուն։ Ընդ որում, հետևորդների կաթողիկոսից երեսը շուռ տալուն ունակ՝ զգալի հարված։ Պատրիարքական շրջանակներում, որոնց պատկանում են հայերի խորապես կրոնական մասը՝ հրապարակային նվաստացումը բավականին լուրջ բան է, և եթե դրան արձագանք չլինի, ապա նվաստացման հասցեատերը ծխականների աչքում արագ կվերածվի լիակատար զրոյի։
 
Արձագանքել վիրավորանքին, եկեղեցին ինքը չի անի, այլ կցանկանա դա հանձնարարել որևէ աշխարհիկ անձի, ցանկալի է գործարար և նույնիսկ քրեական փորձով։ Այնուամենայնիվ, այստեղ էլ Փաշինյանը հասցրել է միջոցներ ձեռնարկել։ Օրինակ, ռուսաստանցի դրածո, միլիարդատեր, «Տաշիր» ընկերությունների խմբի ղեկավար Սամվել Կարապետյանի դեմ։ Հիշեցնենք, որ մեկ շաբաթ առաջ նա պաշտպանեց եկեղեցուն՝ ասելով, ի թիվս այլ բաների, հետևյալը. «Մի փոքր խումբ, մոռանալով հայոց պատմությունը, հայ եկեղեցու հազարամյա պատմությունը, հարձակվել է հայ եկեղեցու, հայ ժողովրդի վրա»։
 
Այդ թեժ խոսքերից դեռ օդը չէր հասցրել սառչել, երբ Հայաստանի ներքին մարմինների «փոքր խմբավորումը» հայտնվեց Կարապետյանի տանը և ձերբակալեց նրան։ Հայաստանի իշխանությունները Սամվել Կարապետյանին  մեղադրեցին երկրում իշխանությունը զավթելու հրապարակային կոչ անելու մեջ։ Փաշինյանը հայտարարեց, որ Կարապետյանի «Տաշիր» ընկերությունների խմբին պատկանող «Հայաստանի էլեկտրական ցանցերը» պետք է ազգայնացվի։ Իսկ սա արդեն կլինի առաջին շոշափելի քայլը Հայաստանի ամենահին ռազմավարական գործընկերոջ՝ Ռուսաստանից տնտեսական կախվածությունից ազատվելու ուղղությամբ։
 
Այն մասին, թե Կարապետյանի ձերբակալությունը ինչպիսի արձագանք է առաջացրել Ռուսաստանում, ասում է թեկուզ հայտնի «Կոմսոմոլսկայա պրավդա» հրատարակության հետևյալ վերնագիրը. «Փաշինյանը գազազեց և ռուս միլիարդատեր Սամվել Կարապետյանի դեմ նետեց հատուկ նշանակության ջոկատներ»։ Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարարության պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովան հայտարարել է, որ Կարապետյանի շուրջ ստեղծված իրավիճակ ուշադրությամբ ուսումնասիրվում է Մոսկվայի կողմից՝ տարօրինակ անվանելով գործարարի ձերբակալման հիմքերը։ Նա նշել է, որ Ռուսաստանի արտաքին քաղաքական գերատեսչության կողմից Կարապետյանին կտրամադրի ցանկացած անհրաժեշտ օգնություն։
 
Բայց Ռուսաստանի կողմից ոչ միայն բարձր վերնագրեր և նախազգուշացնող խոսքեր են հնչել՝ օրերս լուրեր են տարածվել, որ Անվանգության դաշնային ծառայությունը և Ռուսաստանի Դաշնության քննչական կոմիտեն բացահայտել են հանցավոր սխեմա, որի արդյունքում «Ալրոսա» ընկերության ռուսական ադամանդները անօրինական կերպով տեղափոխվել են Հայաստան՝ ուղիղ պատգամավոր, օլիգարխ Խաչատուր Սուքիասյանի մոտ։ Մութ անցյալով խորհրդարանականը համարվում է վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հին ընկերը և նրա դրամապանակը։ Ճիշտ է, Սուքիասյանի շրջապատը հերքել է նրա մասնակցությունը ռուսական ադամանդների գողությանը և մաքսանենգությանը։
 
Ակնհայտ է, որ սա Մոսկվայի կողմից Փաշինյանի վրա վերջին հարձակումը չէ։ Առայժմ վարչապետին հաջողվում է պաշտպանվել։ Թե այնուհետև ինչ քայլեր կձեռնարկվեն՝ մենք բավակակնին շուտ կտեսնենք, քանի որ ժամանակը չի սպասում։ Մի բան առայժմ պարզ է՝ Հայաստանը տարատեսակ պարզաբանումների վայրի վերածելու ռիսկը շարունակում է մեծանալ։