Wolfsschanze. գեներալ Վոլկովի մաքսանենգության որջը Ղարաբաղում Մարտի 5-ին մարտական բախումների հետքերով
Վարդանյանը գնաց, բայց Ադրբեջանի Ղարաբաղի տարածաշրջանում ռուսական խաղաղապահ քանակակազմի հրամանատար Անդրեյ Վոլկովի ապօրինի բիզնեսը շարունակում է զարգացնալ և միջոցներ կուտակել ֆաներային գեներալի ապագա թոշակի համար։ Ինչպես մենք նախորդ հոդվածներում մեր ընթերցողներին արդեն պատմել ենք՝ Ղարաբաղ ժամանելուց անմիջապես հետո, գեներալ Վոլկովը բավական սերտ հարաբերություններ է հաստատել ավազակախմբերի մնացորդների ղեկավարության հետ և, ըստ երևույթին, դեռ ամբողջովին չհեռանալով ծանր 90-ականների անցիալից, սկսել է հովանավորել նրանց մեքենայությունները՝ Ղարաբաղում իր ժամանակավոր պատասխանատվության գոտին վերածելով քաոսի ու անօրինականության գոտու։ Այսպես, գեներալ-մայորը մասնավորապես ապահովել է Ադրբեջանի նախկին Աղդերեյի (ներկայիս Թերթեր) շրջանի Գյուլյաթաղ գյուղի մոտ գտնվող ոսկու հանքերում արդյունահանվող հումքի Ղարաբաղից անվտանգ արտահանումը, ինչպես նաև իր բաժինն է ունեցել տեղական խաղողագործությունից։
Բայց նույնիսկ այն բանից հետո, երբ Բաքվի ճնշումների և Լաչին-Խանքենդի ճանապարհի հատվածում էկոակտիվիստների պիկետի տեղադրման արդյունքում, Ղարաբաղի հանքավայրում ապօրինի աշխատանքները դադարեցվեցին՝ գեներալ Վոլկովի ապագա թոշակի «կուտակիչ» մասը շարունակել է աճել՝ չէ որ անջատողական մնացորդում կարելի է վաստակել ոչ միայն հանքերի հումքի վրա: Առավել ևս, հենց ռուսական կողմի մեղքով է, որ մարտի 5-ին Խանքենդի-Խալֆալը-Թուրշսու գրունտային ճանապարհին տեղի ունեցավ փոխհրաձգություն, ինչի արդյունքում շեհիդ են դարձել ադրբեջանական զինուժի երկու զինծառայողներ։
Ինչպես Caliber.Az-ին հայտնի է դարձել իրազեկ աղբյուրներից, ճանապարհի Լաչին-Խանքենդի հատվածում էկոակտիվիստների ակցիայի կազմակերպումից հետո, ՌԴ խաղաղապահների կողմից հովանավորվող հանցագործ տարերը սկսել են օգտվել՝ ռուսական խաղաղապահ քանակակազմի պատասխանատվության գոտում գտնվող՝ դեպի Հայաստան շրջանցիկ ճանապարհից։ Այո, այն հարմար չէ, ասֆալտապատված չէ, բայց միթե՞ դա ինչ-որ տեղ, երբևիցե մաքսանենգներին կանգնեցրել է, երբ խոսքը գնացել է դրամ վաստակելու մասին: Այս ճանապարհով տեղափոխվել են նաև ապօրինի ավազակային խմբավորումների համար զենք և զինամթերք, ավազակային խմբավորումների ռոտացիայի անցկացման համար նախատեսված անձնակազմ։ Ղարաբաղյան ավազակներին առանձնապես չէր անհանգստացնում մատակարարումների և փոխադրումների անվտանգությունը, չէ որ դա ապահովվում էր ստուգված բիզնես գործընկեր՝ Անդրեյ Վոլկովի կողմից: Իհարկե, ոչ անվճար՝ նա ուներ իր սեփական տոկոսը յուրաքանչյուր թափքից, որը մտնում էր Խանքենդի կամ դուրս էր գալիս այնտեղից:
Իհարկե, այսպես երկար շարունակվել չէր կարող։ Ադրբեջանական կողմը, որին հայտնի դարձավ Հայաստանից Ղարաբաղի տնտեսական շրջան զինամթերքի և այլ ռազմական հանդերձանքի, այդ թվում նաև ականների, վառելիքի և կենդանի ուժի ապօրինի տեղափոխման փաստերի մասին, որոշեց շրջանցիկ ճանապարհին անցկացնել անսպասելի ստուգում։ Կարծում ենք, ինչպես և պետք է լինի նման իրավիճակներում, ռուս զինծառայողների հետ պատահական բախումներից խուսափելու համար՝ Ադրբեջանի Պնախարարությունը ՌԽՔ-ի հրամանատարությանը տեղեկացրել է հսկողության միջոցառումների անցկացման ժամկետի և վայրի մասին։ Մնացածն արդեն հայտնի է, երբ մարտի 5-ի առավոտյան, ստացված տեղեկատվությունը ստուգելու նպատակով ադրբեջանական բանակի ստորաբաժանումների կողմից ձեռնարկվել են՝ ապօրինի փոխադրումներ իրականացնող տրանսպորտային միջոցները կանգնեցնելու և ստուգելու փորձ՝ մեր զինվորականների ուղղությամբ կրակ է բացվել։ Զոհվել են Ադրբեջանի ԶՈՒ-ի երկու զինծառայողներ, ոչնչացվել է հայկական հանցախմբերի երեք անդամ։ Պատմությունը, իհարկե, շատ մութ է և պահանջում է մանրազնին հետաքննություն։
Մի քիչ պատմություն։ Չի կարելի ասել, որ գեներալ Վոլկովը՝ առաջինն է, ով գլխի է ընկել, որ Ղարաբաղ գործուղման վրա, իսկ ավելի ճիշտ՝ ուրվականային «միացում» գաղափարով կարելի է լավ հարստանալ։ Ինչպես հիշում ենք, դրանով դեռ 1988-1991 թվականներին զբաղվել են նաև խորհրդային ռուս սպաները։ Վերցնենք, օրինակ, այդ նույն Կրիվոպուսկովին, ով 1990-1991 թվականներին եղել է Ադրբեջանի ԽՍՀ-ի այն ժամանակվա ԼՂԻՄ-ում ԽՍՀՄ ՆԳՆ քննչական-օպերատիվ խմբի շտաբի պետը։
Սակայն հայկական ավազակախմբերի անդամներին բռնելու փոխարեն, նա, ընդհակառակը, վերակոոպերացվել էր նրանց հետ, շոգեբաղնիքում շոգեհարվում էր անջատողականների առաջնորդներ Քոչարյանի և Սարգսյանի հետ՝ նրանց տեղեկացնելով ադրբեջանական ՕՄՕՆ-ի, Ղարաբաղում ԽՍՀՄ ՆԳՆ զորքերի ստորաբաժանումների առաջիկա գործողությունների մասին։ Այնուհետև, ինչպես դժվար չէ կռահել, Կրիվոպուսկովը դարձավ հայ ժողովրդի սրտակից բարեկամ, Հայաստանի հետ Ռուսաստանի բարեկամության և համագործակցության ընկերության նախագահ, Հայաստանի Հանրապետությունում Ռուսաստանի Դաշնության դեսպանատան խորհրդական, արժանացել է բազմաթիվ մրցանակների։ Այսինքն՝ Քոչարյանի հետ շոգեբաղնիքը ռուս սպայի համար ապահովվել է ապահով ծերություն։
Եվ մինչ մարտի 5-ի միջադեպը՝ ադրբեջանական հանրության մոտ բազմաթիվ դժգոհություններ ու հարցեր են կուտակել ՌԽՔ-ի նկատմամբ։ Միանգամայն ակնհայտ է, որ իրենց գործողություններով, շահույթ ստանալու իրենց հիմար կիրքով Վոլկովն ու նրա հանցակիցները միայն ձգձգում են Ղարաբաղում խաղաղության հաստատումը, ինչը հակասում է ՌԽՔ-ի հիմնական հռչակված առաքելությանը` տարածաշրջանում խաղաղ կյանքի և կայունության ապահովմանը։ Եթե իրերն անվանենք իրենց անուններով, ապա ռուսական կողմի նման գործողությունները կհանգեցնեն նրան, որ Հայաստանից Ադրբեջանի ղարաբաղյան տարածաշրջան ռազմական փոխադրումները կանխելու և ավազակային կազմավորումների մնացորդներից մաքրելու համար համապատասխան ռազմական գործողություն կանցկացվի։ Եվ ոչ մի վոլկովներ նրանց արդեն չեն օգնի։ Խաղադրույքները բարձրանում են: