Ազատություն կա` արդարություն չկա Հայասեր բարոյախոսների հակաադրբեջանական արշավը

Չափից դուրս անբարոյականության, հրեշավոր ցինիզմի, անպատկառ ու լկտի կեղծիքի ևս մեկ օրինակ։ Բայց ինչը, որ առավել ուշագրավ է՝ այս դեպքում եղել է Ադրբեջանին նրանում մեղադրելու օրինակը, ինչը մեր երկիրը չի արել։ Այսպես ասած՝ ավանսով մեղադրանք, որի հորինողները վաղուց արդեն չեն թաքցնում մեր երկրի նկատմամբ իրենց «հատուկ» վերաբերմունքը, սակայն այս անգամ փորձելով ճեղքել հատակը։

Պարզվում է, որ Freedom House միջազգային իրավապաշտպան կազմակերպությունը «խորապես մտահոգված է Հայաստանի և Ադրբեջանի շփման գծի երկայնքով ադրբեջանական զինտեխնիկայի կուտակման մասին տեղեկություններով» և վճռականորեն դատապարտում է «Հայաստանի ինքնիշխան տարածքի վրա հարձակվելու ցանկացած պլանները»։ Այդ մասին ասվում է Freedom House-ի ղեկավար Մայքլ Աբրամովիցի հայտարարության մեջ, որը հրապարակել են հայկական լրատվամիջոցները։ Դե, այնքան էլ խելացի պետք չէ լինել, որպեսզի հասկանալ՝այս պարոնը նպատակադրված է ոչ թե ճշմարտությունը փնտրելուն, այլ մեր երկիրը զրպարտելուն։

«Մենք միջնորդ կողմերին կոչ ենք անում աշխատել Հայաստանի սահմանների անձեռնմխելիությունը ապահովելու վրա։ Ադրբեջանի կողմից Լաչինի միջանցքի շրջափակումը էթնիկ զտումների վտանգ է ներկայացնում տարածաշրջանի հայ բնակչության համար և խորացնում է շարունակվող հումանիտար ճգնաժամը։ Մենք Ադրբեջանի կառավարությանը կոչ ենք անում անկեղծ մասնակցել խաղաղ բանակցություններին, ձեռնպահ մնալ Լեռնային Ղարաբաղի հայերի անվտանգությունը որպես զենք նրանց դեմ օգտագործելուց, բացել Լաչինի միջանցքը և երաշխավորել դրանով մարդկանց, մեքենաների և ապրանքների անխոչընդոտ տեղաշարժը։ Մենք նաև ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների խորհրդին կոչ ենք անում Լեռնային Ղարաբաղում մարդու իրավունքների հետ կապված իրավիճակը գնահատելու համար նշանակել հատուկ զեկուցող», - Աբրամովիցը չի զլանում ինքնիշխան պետության հրահանգներում: Եվ ոչ մի ակնարկ Հայաստանի զինված ուժերի կողմից զինված սադրանքների մասին։

Եվ այդ իսկ պատճառով ճշմարտության ոչ մի խոսք, ոչ օբյեկտիվություն, ոչ արդարության նշույլ։ Սկսենք գոնե հնացած, այժմ չգործող «Լեռնային Ղարաբաղ» տեղանունից, ընդ որում առանց տարածաշրջանը Ադրբեջանին պատկանելու մասին հիշելուն։ Ինչպե՞ս է ստացվում, որ իրեն պատկառելի բրենդ երևակայող «ազատության տան» իրավապաշտպանները չեն նեղվել պարզելու, որ խոսքը Ադրբեջանի Ղարաբաղի տնտեսական շրջանի մասին է, որը մեր երկրի մաս է ճանաչել նույնիսկ ՀՀ-ի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը։

Եվ դա միակ ցնցող բանը չէ: Զարմանալի է, բայց Աբրամովիցը չգիտի, որ կա միայն պայմանական հայ-ադրբեջանական սահման։ Պաշտոնական Բաքուն բազմիցս պաշտոնական Երեւանին կոչ է արել խոսքից անցնել գործի և անցկացնել սահմանները, խաղաղության պայմանագիր ստորագրել, բայց Freedom House-ի համար նման «մանրուքը», ըստ երեւույթին կարևոր չէ։

Freedom House-ը ջանասիրաբար ձևացնում է, որ տեղյակ չէ նաև այն մասին, որ Հայաստանի զինված ուժերը պարբերաբար գնդակոծում են ադրբեջանական դիրքերը։ Եվ համառությամբ չի տեսնում, որ Հայաստանն իր կողմում կառուցում է բազմաթիվ պաշտպանական կառույցներ և ամեն կերպ նպաստում է մեր երկրի տնտեսական տարածաշրջան Ղարաբաղում անջատողականների հանցագործություններին՝ նրանց փող ու զենք մատակարարելով։

Ուշագրավ է, սակայն, որ Freedom House-ի հայտարարության մեջ Ադրբեջանի ինքնիշխանության և տարածքային ամբողջականության մասին ոչ մի խոսք չկա։ Ահա այ այսպիսին է միջազգային օրենսդրության յուրօրինակ մեկնաբանությունից բխող երկակի բարոյականությունը։ Այսինքն՝ Աբրամովիցը և նրա նմանները իրենց նեղում են դժվարությամբ հագնել միջնորդ դատարանի պատմուճանը, բայց դրանով հանդերձ օրենքներն ու կանոններն օգտագործում են սեփական հայեցողությամբ։ Ոչխարի մորթով այս գայլերը չեն նկատում Հայաստանից վտարված ադրբեջանցիներին։ Այդպիսիները, հիշեցնեմ, հարյուր հազարավոր են։ Եվ նրանք չեն կարող վերադառնալ իրենց հարազատ օջախներ։ Իսկ տես Ադրբեջանի տարածքում, Ղարաբաղի տնտեսական շրջանում, ապօրինի բնակվում են ագրեսոր պետության, այսինքն՝ Հայաստանի անձնագրեր ունեցողները։ Բայց Freedom House-ը չի տեսել նաև այս անհեթեթությունը՝ այն մեկնաբանելով իր այլասերված ձևով։ Բայց, այնուամենայնիվ, ամենացնցողը՝ մեղադրանքն է նրանում, որ Ադրբեջանը իբր «Հայաստանի ինքնիշխան տարածքի վրա հարձակվելու ծրագրեր ունի»։

Պաշտոնական Բաքուն բազմիցս մերժել է, բնականաբար հայկական կողմից հորինված նման ենթադրությունները։ Եվ չնայած այն հանգամանքին, որ դրա ոչ ապացույցներ, ոչ էլ նախադրյալներ կան՝ «Freedom House»-ը և այլ հայամետ ձրիակերները համառորեն իրենցն են առաջ մղում: Մինչդեռ նույնքան հեշտությամբ կարող ենք հայտարարել, որ այդ նույն Մայքլ Աբրամովիցը ծրագրում է բռնաբարել այն աթոռը, որի վրա նստած է։ Աթոռը հո կա՞։ Իսկ Աբրամովիցը կա՞։ Կա՞։ Ահա և ամեն ինչ համընկնում է՝ կարելի է առաջ քաշել ցանկացած անհեթեթ մեղադրանք: Ահա այսպես է ստացվում, և հավասարապես այսպես է իրեն պահում Freedom House-ը։

Եվ սա մեր երկիրը հրեշի տեսքով ներկայացնելու Freedom House-ի առաջին փորձը չէ։ Հիշեցնեմ, մասնավորապես, նրա «Nations in Transit – 2023» ամենամյա զեկույցի մասին, որտեղ զուգահեռներ են անցկացվում Ուկրաինայի դեմ Ռուսաստանի գործողությունների և «Լեռնային Ղարաբաղի և Հայաստանի դեմ» Ադրբեջանի գործողությունների միջև։ Պարզապես կեղծիքի և եզրակացությունների անհեթեթության գագաթնակե՜տ: Ինչպե՞ս, հարցնում ես, Ադրբեջանը կարող է «գործողություններ անցկացնել» ինքն իր, իր տարածքի դեմ, ինչպիսին հանդիսանում է Ղարաբաղի տնտեսական շրջանը։

Առավել ևս, Freedom House-ը Ադրբեջանը համեմատում է ոչ թե Ուկրաինայի հետ, որի տարածքները օկուպացվել են Ռուսաստանի կողմից, այլ Ռուսաստանի հետ, որը գրավել է ուրիշների տարածքները։ Ոչ թե Հայասատնն է, որը գրեթե երեք տասնամյակ օկուպացված է պահել ադրբեջանական հողերը, նման է ՌԴ-ին, այլ մեր երկի՜րը։ Ահա այսպիսին է Freedom House-ի այլասերված տրամաբանությունը։ Իսկ զրպարտության ներկայիս հոսքը՝ ընդամենը հակաադրբեջանական արշավի շարունակությունն է և նրանց կաշառվածության, կեղծավորության և երեսապաշտության ապացույցն է, ովքեր իրենց «ազատության տուն» կոչելու լկտիություն ունեն։

Աքպեր Հասանով