Այս երաժշտությունը հավերժ կլինի Մարտկոցները բավական են

Մի օր մի մարդ ամբոխի առաջ բարձրաձայն գովաբանեց մի անտաղանդ երաժշտի, մինչդեռ, բոլորը բարձրաձայն ծաղրում էին այդ բալալայկա նվագողին։ Իսկ երբ սիրողական ելույթին բարձր գնահատական տվողին հարցրին, թե ինչի համար է գովաբանում՝ նա պատասխանեց, որ հիացած է այդ մարդու համարձակությամբ, որովհետև լինելով կատարյալ անտաղանդ, այնուամենայնիվ, չի գնում գողության, այլ փորձում է համեմատաբար ազնվորեն վաստակել։

Մեր խնդիրն այն է, որ մենք չափազանց շատ ենք կարևորում ուրիշի կարծիքը։ Հաճախ սա նրանց տեսակետն է, ում լսել է պետք միայն արհամարհական հայացքով։ Իսկ ընդհանրապես, պետք է ուշադրություն դարձնել միայն այն բանին, թե ինչպես կարող է այդ կարծիքը ազդել մեզ վրա, այն է՝ արդյոք դա կհանգեցնի նրան, որ մեր թշնամին ավելի շատ փող ու զենք կստանա։ Ոչ ավելին: Ֆինանսական բաղադրիչը միշտ գերակշռում է: Հետևաբար, անհրաժեշտ է ոչ թե «անհրաժեշտ միջոցներ ձեռնարկել՝ Արևմուտքի, Ռուսաստանի, Ուկրաինայի կամ Նիկարագուայի հասարակական կարծիքը մեր կողմը թեքելու և Էլթոն Ջոնին մեր կողքին ունենալու համար», այլ ճանապարհ գտնել Հայաստան գնացող ֆինանսական կամ նյութական հոսքերը արգելափակելու կամ թուլացնելու համար։ Ինչպե՞ս: Չեմ կասկածում, որ հնարավորությունները շատ են, միայն ցանկություն է պետք։ Իսկ թե ինչ է մտածում Թինա Կարոլը մեր պատերազմի մասին, ամենաանկարևոր հարցն է։ Դե եկեք նաև Ֆիլիին ու Խոզուկին հարցնենք: Եվ պետք չէ ասել, թե «ամբողջ աշխարհն օգնում է Ուկրաինային, քանի որ համաշխարհային հասարակական կարծիքը նրա կողմն է»։ Աշխարհն օգնում է Ուկրաինային, քանի որ նա դեմ է Ռուսաստանին, և որովհետև ամեն ինչ կատարվում է Եվրոպայում։ Աշխարհն օգնում է Ուկրաինային միայն այն պատճառով, որ այժմ դա ձեռնտու է աշխարհին։ Որովհետև հիմա դրա կարիքն ունեն։ Վերջակետ: Ազատվեք պատրանքներից և մի վատնեք ձեր ժամանակը կամ զգացմունքները։

Մաքս Բարսկիխը աջակցություն է հայտնել Հայաստանին: Երդվում եմ Ալլահով, որ նախքան այս լուրը լսելը ես գաղափար անգամ չունեի այս փոքրիկ մարդու մասին: Հիմա ունեմ։ Ի՞նչ ասեմ, այստեղ ասելու բան չկա։ Նրա գործը արտիստություն անել է. եթե այնպես երգի ու պարի, որ ինձ դուր գա, ապա ինձնից կոպեկ կստանա, որովհետև բոլորն էլ ապրել են ուզում, չարչարվել և քրտինք է թափել։ Իսկ եթե դուրս չեկավ, թող ինձ շնորհակալություն ասի, որ հետս փտած լոլիկ չեմ վերցրել։ Մեծ հաշվով, նրա մտածածն ու ասածը բոլորովին անկարևոր է, նա ամենևին էլ ֆիգուր չէ, «մտքերի տիրակալ» չէ։ Դա նույնիսկ Ազնավուրը չէ: Կարևոր չէ նաև, թե ինչ է մտածում Ստաշևսկին կամ Պապուական ֆոլկլորային անսամբլը Ադրբեջանի մասին։

Հարյուր տարի առաջ երգող եղբայրներին թաղել են գերեզմանատան պարսպից դուրս, և պետք չէ գերագնահատել այս «արտիստներին» չպետք է գերագնահատել մեր ժամանակներում։ Աշխարհի ճահճի ջրերը չեն խառնի։ Ինչպե՞ս, ասեք, Պավլիաշվիլիի և Բաբկինայի համերգներն օգնեցին անջատողականներին։ Եվ, հետևաբար, անհանգստանալու կարիք չկա։ Բացի այդ, ընդհանրապես պետք չէ նման երաժշտություն լսել: Եթե մարդ լսում է փոփ երաժշտություն, ապա, իմ կարծիքով, նա պարզապես արժանի չէ այլ բանի։ Միացրեք Led Zeppelin-ը: Իսկ Ջիմ Քրաուչը։ Դուք կարող եք «ДДТ» և «Քաղաքացիական պաշտպանություն»: Կրկին Բաշլաչևա կամ «Կալինովյան կամուրջ»... Փառք Ալլահին, որ չի եկել, մշակութային հիգիենան նույնպես անհրաժեշտ բան է.

-Ինչո՞ւ է սիրտը խառնում:

-Առանց մտածելու կերել է:

Ասում ես «Արցա՞խ»խ Դու աջակցու՞մ ես Հայաստանին։ Կամ նույնիսկ ոչ… Դու չես ասում՝ «Ղարաբաղն Ադրբեջան է», կամ արտասանում ես ոչ բավական բարձր։ Ուրեմն Ադրբեջանում չես երգի ու այստեղ փող չես աշխատի: Դու ընդհանրապես չես գա այստեղ: Եվ այսպես, լինելով խոսքի ազատության եռանդուն ջատագով, ես հավատում եմ, որ շատերն ընդհանրապես կարող են ասել այն, ինչ իրենց սիրտը ցանկանում է: Մտածել նույնպես՝ եթե, իհարկե, ստացվի։ Որովհետև գլխավորն այն է, թե ինչ է մտածում մեր պաշտպանության նախարարությունը: