Երեւանը ռազմականացնում է Կովկասը Հայաստանը՝ փորձադաշտ Փարիզի և Նյու Դելիի համար

Հայաստանի պաշտպանության նախարար Սուրեն Պապիկյանը Հայաստանի Հանրապետության Հանրային հեռուստատեսությանը տված հարցազրույցում՝ սպառազինությունների գնման դիվերսիֆիկացիայի հետ կապված ուշագրավ հայտարարություններ է հնչեցրել՝ դրանով հանդերձ ակնարկելով ռազմական ոլորտում Երևանի նոր գործընկերների ի հայտ գալը։

Գաղտնիք չէ, որ «քարերի երկրում» սպառազինության տենդագին մրցավազքը սկսվել է՝ բառացիորեն 2020 թվականին Ղարաբաղում 44-օրյա պատերազմում Հայաստանի ջախջախիչ պարտությունից անմիջապես հետո։ Հաջորդ երեք տարիների ընթացքում հայկական կողմը համառորեն մաշել է բազմաթիվ երկրների շեմքերը՝ Ադրբեջանի ունեցածին չզիջող բարձր տեխնոլոգիական սպառազինություն ձեռք բերելու հույսով։ Դրա համար Երեւանը պլանաչափորեն ավելացրել է իր ռազմական բյուջեն։ 2024 թվականին այն նախատեսվում է 1,4 մլրդ դոլարի մակարդակով։

Պապիկյանի խոսքով, «Հայաստանը լուրջ հաջողությունների է հասել զենքի գնումների ոլորտում»։

«Այս գործընթացում մենք ձեռք ենք բերել նաև նոր գործընկերներ խոշոր գերտերությունների և այլ բարեկամ երկրների մակարդակով։ Խոսքը Ֆրանսիայի և Հնդկաստանի մասին է, բայց խոսքը նաև այլ գործընկերների մասին է, որոնց մասին դեռ չեմ ցանկանում խոսել»,- ասել է նա։

Նշենք, որ վերջին շրջանում Հայաստանին սպառազինության հիմնական մատակարարներն են դարձել Փարիզն ու Նյու Դելին։ Սակայն, հաշվի առնելով հնդկական զինատեսակների բազմաթիվ տեսակների «թերամշակվածությունը», հավանական է, որ Հայաստանը, դառնալով նրանց առաջին գնորդը, կվերածվի հնդիկ ռազմական ինժեներների համար յուրօրինակ հրաձգարանի։ Առնվազն, ինչպես Caliber.Az-ի հետ զրույցում նշել է ռուսաստանցի ռազմական փորձագետ Ալեքսանդր Խրամչիխինը՝ «անհնար է գնահատել այն զենքի որակը, որը երբեք չի փորձարկվել մարտում»։ Նրա խոսքով, հնդկական զենքերը տեխնոլոգիապես ակնհայտորեն զիջում են ռուսականին, արեւմտյանին եւ նույնիսկ չինականին։

«Առայժմ Հնդկաստանի հավակնությունները բարձր են նրա իրական հնարավորություններից», - հայտարարել է Ալեքսանդր Խրամչիխինը:

Մեր զրուցակիցը նշել է նաև, որ ֆրանսիական արտադրության «Միլան» հակատանկային համակարգերը, որոնք առկա են Հայաստանի ռազմական զինանոցում, հեռու են ժամանակակից տեխնոլոգիաներից։ «Այդ համակարգերը արդեն 50 տարեկան են»,- ճշտել է Խրամչիխինը` նշելով, որ դրանք Հայաստան է մատակարարել Հունաստանը, դեռ նախքան 2020 թվականի պատերազմը։

Իր հերթին, մեկ այլ ռուս ռազմական փորձագետ Վլադիսլավ Շուրիգինը Caliber.Az-ին հայտարարել է, որ Երևանը, գնելով սպառազինություն Ֆրանսիայից և Հնդկաստանից, ձգտում է ամեն գնով ձվերը դնել տարբեր զամբյուղների մեջ, և, մեծ հաշվով, նրա համար մեծ նշանակություն չունի, թե ումից զենք գնել, միյան ոչ Ռուսաստանից։

«Սա Հայաստանի ղեկավարության՝ Ռուսաստանից հեռանալու և Մոսկվայի հետ հարաբերությունները խզելու քաղաքականությունը շարունակելու փորձ է, այդ թվում նաև այլընտրանքային զենք մատակարարողներ փնտրելու միջոցով։ Երեւանը ունի ընդամենը երկու առաջադրանք։ Առաջինը՝ զենքը պետք է լինի էժան։ Երկրորդը՝ այն Ռուսաստանի հետ կապ չպետք է ունենա»,- ասել է Շուրիգինը։

Քննարկելով՝ տարածաշրջանը ռազմականացնելու Երևանի ջանքերի հետ կապված Հայաստանի կողմից հնարավոր ռևանշի թեման՝ ռուսաստանցի ռազմական փորձագետը լիովին բացառել է նման հնարավորությունը՝ հայտարարելով Հայաստանի և Ադրբեջանի ռազմական ներուժի անհամեմատելիությունը։ Շուրիգինը համոզված է, որ ռևանշի ցանկացած փորձը Հայաստանի համար կվերածվի ինքնասպանության։