ԱՄՆ – Ադրբեջան. ներդրումներից մինչև անվտանգություն և տարածաշրջանային գործընկերություն Կոնստանտին Պախալյուկը՝ Caliber Az-ի եթերում
Caliber.Az-ի կարճ հարցազրույցը ռուս-իսրայելցի քաղաքագետ Կոնստանտին Պախալյուկի հետ։
— Պարոն Պախալյուկ, ինչպե՞ս եք գնահատում Բաքվի և Երևանի միջև խաղաղության համաձայնագրի տեքստի Վաշինգտոնում նախաստորագրման մասին տեղեկատվությունը։ Ինչպե՞ս կարող է սա ազդել Հարավային Կովկասի տարածաշրջանային անվտանգության վրա։
— Մենք տեսնում ենք կողմերի փոխադարձ շարժը դեպի խաղաղության պայմանագիր, ընդ որում արևմտյան մամուլը անընդհատ շեշտում է, որ դա տեղի է ունենում առանց Ռուսաստանի և ի հեճուկս նրա։ Նախաստորագրումը այնուամենայնիվ բովանդակության արձանագրում է, այլ ոչ թե ստորագրում։ Այս ճանապարհին կան բազմաթիվ խնդիրներ, որոնք կապված են այն բանի հետ, թե արդյոք Փաշինյանը կկարողանա իր վարկանիշի անկման պայմաններում ամեն ինչ հասցնել ավարտի։
— Ձեր կարծիքով, ո՞րն է Թրամփի վարչակազմի հետաքրքրության պատճառը Հարավային Կովկասի նկատմամբ։
— Թրամփը ցանկանում է լինել խաղաղարար։ Իրականում, Միացյալ Նահանգները միշտ Հարավային Կովկասը և Կենտրոնական Ասիան դիտարկել է որպես սահմանափակ ներկայության տարածք իր դաշնակիցների միջոցով՝ փորձելով դուրս մղել մյուս խոշոր տերություններին։
Մյուս կողմից, 2020-2023 թվականների իրադարձություններից հետո հայ-ադրբեջանական հակամարտության հիմնական առարկան անհետացավ, պատերազմը լուծեց խնդիրը, և, հետևաբար, Թրամփի թիմը որոշեց, որ խաղաղության պայմանագրի տեսքով խնձորը շուտով կընկնի իրենց ձեռքը, և նրանք պետք է ժամանակին պարզեն այդ ձեռքը։
— Ի՞նչ հեռանկարներ է բացում ԱՄՆ-ի հետ համագործակցության խորացումը Ադրբեջանի համար։
— Այս պահին սա ապահովում է ռազմական հաջողությունների վերածումը կայուն խաղաղության պայմանագրի։ Լրատվամիջոցները լի են տրանսպորտային նախագծերին ԱՄՆ-ի հնարավոր մասնակցության մասին լուրերով, բայց դեռևս դժվար է որևէ բան հաստատ ասել։ Դրանով հանդերձ, որոշակի ռազմավարական համագործակցության խմբեր արդեն նշում են աշխատանքի ոլորտներ՝ ներդրումներ (հատկապես ՏՏ), անվտանգություն և տարածաշրջանային գործընկերության զարգացում։
— Տեղեկություններ կան, որ Թրամփը կդադարեցնի «Ազատության աջակցության մասին» ակտի 907-րդ ուղղման կիրառումը...
— Դոնալդ Թրամփի նախագահության օրոք ես չեմ բացառում նման հնարավորություն։
— Կարո՞ղ ենք ասել, որ Բաքվի և Երևանի միջև խաղաղության պայմանագրի ստորագրումը շատ մոտ է։
— Սահմանազատման գործընթացը դեռևս ավարտված չէ և լի է լուրջ տեխնիկական խնդիրներով։ Իսկ Հայաստանի սահմանադրության փոփոխությունները տեղի չեն ունեցել և, ամենայն հավանականությամբ, տեղի չեն ունենա մինչև հաջորդ տարի կայանալիք խորհրդարանական ընտրությունները։ Բաքուն այժմ շատ կոշտ դիրքորոշում է ընդունել, և պարզ է, թե ինչու։ Սակայն Փաշինյանի դիրքերի թուլացումը, որը ցուցադրում է բանակցելու պատրաստակամություն, կարող է ուժեղ ազդեցություն ունենալ։ Հետևաբար, հիմա հենց այն պահն է, երբ կան բոլոր հնարավորությունները համաձայնության հասնելու համար։
— Ի՞նչ կարող եք ասել Բաքվի՝ Միացյալ Նահանգների կողմից նախաձեռնված Աբրահամի համաձայնագրին միանալու հավանականության մասին։
— Սա Միացյալ Նահանգների կողմից Ադրբեջանին Իսրայելի նկատմամբ խորհրդանշական ժեստի դրդելու մի տեսակ փորձ է։ Մեր երկրների միջև բավականին վաղուց գործընկերություն է հաստատվել տարբեր ոլորտներում, և այսօր համագործակցությունը զարգանում է։ Ես կարծում եմ, որ նման ժեստը դրական կգնահատվի Իսրայելում։