Հայկական ջոկերը երազում է ռևանշի մասին Ժավորոնկովն ու Մամեդովը՝, Caliber.Az-կայքում

Անցյալ տարվա աղմկոտ, բայց կարճատև շարժման ոգեշնչող, «Տավուշը հանուն հայրենիքի»-ից «Սուրբ պայքար»-ին էվոլյուցիայի ենթարկված Բագրատ Գալստյանը՝ նորից պատրաստվում է իրար խառնել փողոցները։
 
Նախկինում նա արդեն ձեռնարկել էր՝ Հայաստանի ժողովրդին  գործող կառավարության դեմ ոտքի հանելու մի քանի անհաջող փորձեր։
 
Այս անգամ, լրագրողների հետ զրույցում Գալստանյանը հայտարարել է. «Մենք արդեն 3-4 ամսվա ընթացքում անցկացնում ենք կազմակերպչական աշխատանքներ ամբողջ Հայաստանում։ Մենք կատարել ենք հսկայական աշխատանք՝ մարդկանց փողոցային պայքարին, քաղաքացիական անհնազանդությանը նախապատրաստելու ուղղությամբ, և ես ավելի քան վստահ եմ, որ մենք վերջ կդնենք դրան»։
 
Նրա խոսքով, վերջնական որոշումը կկայացվի մոտ ժամանակում. «Կան որոշ մանր հանգամանքներ, որոնք պարզաբանման կարիք ունեն։ Այլ խոչընդոտներ չկան», - նշել է Գալստանյանը՝ հավելելով, որ գլխավոր խնդիրը հնարավոր ֆիասկոյից խուսափելն է։
 
«Հատկապես դրա համար էլ ես շատ զգույշ եմ թե՛ իմ խոսքերում, թե՛ գործողություններում», - ընդգծել է նա՝ հայտնելով իր հրապարակային ներկայության ձևաչափի առաջիկա փոփոխության մասին։
 
«Ես արդեն հայտարարել եմ, որ դադարեցնում եմ ժողովրդի հետ ուղիղ հեռարձակման ձևաչափով հանդիպումները։ Դրանք կանցկացվեն այլ վայրերում և այլ ձևաչափով», - հայտարարել է այսօրվա դրությամբ անհայտ կարգավիճակով նախկին հոգևորականը՝ ընդգծելով, որ «2026 թվականի ընտրությունները պետք է անցկացվեն առանց «Քաղաքացիական պայմանագրի»։
 
Այս հայտարարությունը հատկապես ուշագրավ է՝ հաշվի առնելով, որ դեռ 2024 թվականի հոկտեմբերին Գալստանյանը բացահայտորեն խոստովանել էր իր շարժման պարտությունը։
 
«Այո, մենք այս փուլում անհաջողություն կրեցինք, բայց մեր պայքարը շարունակվում է՝ չնայած մարդկային թուլությանը, ամեն տեսակի շահերին ու խարդավանքներին», - այն ժամանակ վստահեցրել էր անդադրում Գալստանյանը։
 
Հիշեցնենք, որ նա գլխավորել է՝  2024 թվականի ապրիլի 19-ին Երևանի և Բաքվի միջև սահմանի սահմանազատման մեկնարկի վերաբերյալ ձեռք բերված համաձայնագրի հայտարարությունից հետո Հայաստանում իշխանությունների դեմ սկսված բողոքի ցույցերը։
 
Կարող է արդյո՞ք Գալստանյանի շարժումը որևէ բանի հասնել ներկայիս պայմաններում, թե՞ հայ հասարակությունը չի ցանկանա աջակցել ընդդիմադիրների այդ խմբին։ Եվ ի՞նչն է դարձել «վերակենդանանալու» հանկարծակի փորձի պատճառը։
 
Տեղի ունեցողի վերաբերյալ իրենց գնահատականներով Caliber.Az-ի հետ կիսվել են հայտնի քաղաքական տեսաբանները։
 
Ռուսաստանցի փորձագետ, «Ժողովրդավարական ընտրություն» քաղաքական կուսակցության համանախագահ, «Լիբերալ առաքելություն» հիմնադրամի (Մոսկվա) խորհրդի անդամ Սերգեյ Ժավորոնկովը համարում է, որ այս անգամ էլ Գալստանյանի մոտ ոչինչ չի ստացվի։
 
«Ինչ որ ուրիշ տեղերի և գաղտնի ձևաչափերի մասին նոր աբսուրդային հայտարարությունները միայն վատթարացնում են նրա դիրքը ժողովրդի աչքում։ Այո՛, Փաշինյանը նյարդայնացնում է հասարակության զգալի մասին, բայց նախկինների իշխանության վերադառնալու գաղափարը ոչ պակաս մերժում է առաջացնում։ Կա  եվրոպական ոճի քաղաքական գործչի պահանջարկ, որը կլիներ Փաշինյանի նման մեկը, բայց ավելի երիտասարդ և խելացի, առանց սխալների և պարտությունների բեռի։
 
Գալստանյանը ակնհայտորեն պատրաստ չէ այս դերը կատարելուն։ Այո և Հայաստանում, ի տարբերություն, օրինակ, Վրաստանի, եկեղեցին մեծ հեղինակություն չի վայելում։
 
Բացի այդ, Գալստանյանի կերպարը շատերի համար զուգադիպվում  է նրա քաղաքական անցյալի՝ առաջին հերթին՝ Սերժ Սարգսյանի և Քոչարյանի հետ։ Եվ սա շատ ձեռնտու է գործող իշխանությանը։ «Այս երկընտրանքում Փաշինյանը կհաղթի», - վստահ է Ժավորոնկովը։
 
Հարավային Կովկասի հետազոտությունների կենտրոնի տնօրեն Ֆարհադ Մամեդովն իր հերթին, Բագրատ Գալստանյանի ակտիվությունը կապում է Հայաստանի ընդհանուր քաղաքական իրավիճակի հետ։
 
«Հայաստանն արդեն ապրում է նախընտրական իրավիճակի պայմաններում, չնայած խորհրդարանական ընտրությունները նախատեսված են հաջորդ տարվա ամռան սկզբին։ Ընդդիմության ճամբարում, Գյումրիի և Փարաքարի քաղաքապետի ընտրություններում տարած հաղթանակից հետո, աշխուժությունը հատկապես նկատելի է։
 
Ակտիվացել են գրեթե բոլոր ընդդիմադիր խմբերը՝ դա և՛ Ռոբերտ Քոչարյանն է, և՛ Սերժ Սարգսյանը։ Սոցիոլոգիական հարցումները ցույց են տալիս, որ բնակչության ավելի քան 60%-ը դեռ չի որոշել իր ընտրության հարցում։
 
Դրա հետ մեկտեղ, նկատելի է Ռուսաստանի ակտիվությունը Հայաստանում։ Եվ շատ քաղաքական ուժեր այժմ ավելի ակտիվ են դառնում, որպեսզի իրենց ներկայացնեն որպես հիմնական ռուսամետ ուժ», - նշում է հետազոտողը։
 
Նրա խոսքով, այս պայմաններում ընդդիմադիր միջավայրում քննարկվում է «Գյումրու փորձը օգտագործելու» հնարավորությունը։
 
«Այսինքն, ընտրությունների գնալ տարբեր շարասյուներով, իսկ հետո աջակցել Փաշինյանին ցանկացած այլընտրանքային, եթե դա ստացվի։ Գյումրիում Փաշինյանի կուսակցությունը փաստացի հաղթել էր՝ զգալիորեն առաջ անցնելով բոլոր մրցակիցներից, բայց չկարողացավ մեծամասնություն կազմել քաղաքապետ ընտրելու համար։ Մյուս բոլոր ընդդիմադիր ուժերը միավորվեցին երկրորդ տեղը զբաղեցրած թեկնածուի շուրջ,  և նրան հաղթանակ ապահովեցին։
 
Հիմա Հայաստանի ընդդիմադիր միջավայրում ընթանում են քննարկումներ. պե՞տք է նրանք կրկին գնան խորհրդարանական ընտրությունների ավանդական շարասյուներով, որպեսզի հետո միավորվեն, թե՞ իրենց շրջապատից առաջադրեն մեկ գործչի, որի շուրջ նախապես կմիավորվեն և կգնան ընտրությունների մեկ շարասյույով։
 
Եվ ահա Բագրատ Գալստանյանն իրեն տեսել է այս դերում։ Որպեսզի նրան աջակցեին և՛ Ռոբերտ Քոչարյանը, և՛ Սերժ Սարգսյան, և՛ դաշնակցականները՝ որպես փոխզիջումային գործիչ։
 
Բացի այդ, սա յուրահատուկ քասթինգ է՝ Հայաստանում Ռուսաստանի աջակցությունը ստանալու համար։ Այս գործընթացին միացել է նաև Մոսկվայում բնակվող պաշտպանության նախկին նախարար Արշակ Կարապետյանը։ Հետևաբար, Գալստանյանի ակտիվությունը պետք է դիտարկել այս երկու համատեքստում», - եզրափակել է Մամեդովը։