Որքան հեռու է Ֆրանսիան՝ այնքան լավ է տարածաշրջանի համար Իսկ մեզ համար ավելի լավ է

Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը դատապարտել է Բաքվի գործողությունները Ադրբեջանի Ղարաբաղի տնտեսական շրջանում։ «Վճռականորեն դատապարտում եմ Ադրբեջանի կողմից ուժի կիրառումը Լեռնային Ղարաբաղում։ Հարձակումը պետք է անհապաղ դադարեցվի և պետք է վերսկսվեն բնակիչների իրավունքների և անվտանգության քննարկումները»,- գրել է Մակրոնը X սոցիալական ցանցում։

Դատապարտեք ավելի վճռականորեն, Էմանուել, քանի որ «գորշ գոտում» ուժի կիրառումը, ահաբեկիչների և անջատողականների ոչնչացումը՝ մեր իրավունքն է։ Իմ կարծիքով, ձեզ հստակ, առանց ակնարկների, պարզ տեքստով ասվել է, որ Ֆրանսիան, որպես կողմնակալ կողմ, մեզ համար ոչ հետաքրքրություն, ոչ էլ արժեք չի ներկայացնում։ Եվ ինչպես միանգամայն արդարացիորեն ընդգծել է Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարարությունը, «հանդես գալով գործընթացի վրա միայն բացասականորեն ազդող հայտարարություններով՝ Ֆրանսիան իր դիրքորոշմամբ աջակցում է անջատողականությանը։ Ֆրանսիայի ներկայիս դիրքորոշումը վկայում է այն մասին, որ այս երկիրը դասեր չի քաղել այն իրավիճակից, որի հետ նա ընդհարվել է գաղութատիրական տարածաշրջաններում, և շարունակում է իր նախկին պահվածքն ու քաղաքականությունն այս հարցում»։ Եթե մեր դիվանագետների այս բավականին կոռեկտ հայտարարությունը թարգմանելը ինձ համար անձամբ շատ ավելի մոտ և հաճելի լեզվով, սա, և ես նաև մեղմացնում եմ իմ գնահատականները, գնահատեք իմ քաղաքավարությունը. մի փորձիր գլուխդ խցկել այնտեղ, որտեղ քիթդ չի խցկվում։ Եվ ինչպես միանգամայն իրավացիորեն նշվել է Ադրբեջանի ԱԳՆ-ի այդ նույն հայտարարության մեջ՝ «Ֆրանսիայի իսլամաֆոբ և հակաադրբեջանական քաղաքականությունը, մեր ներքին գործերին նրա անընդունելի միջամտությունը վկայում է այն մասին, որ որքան Ֆրանսիան հեռու լինի տարածաշրջանից, այնքան լավ կլինի Ֆրանսիայի համար»։ Իմ կողից էլ կավելացնեմ, որ ողջ տարածաշրջանի համար ամեն ինչ առհասարակ հիանալի կլինի։ Մենք պարզապես կհիշենք, և այսուհետ Ֆրանսիայի ցանկացած թշնամի կամ մրցակից կլինի մեր բարի, լավ բարեկամն ու դաշնակիցը։ Դուք կարծու՞մ եք, որ մենք շատ փոքր ենք: Ճիշտ եք կարծում, բայց երբեք չարժե թերագնահատել մեր ընկերներին օգուտ բերելու մեր ունակությունը: Երբեմն կշեռքի վրա չի բավականացնում ամենափոքր կշռաքարը։ Իմ կարծիքով, դուք հնարավորություն ունեցաք համոզվել նրանում, որ մենք կարողանում ենք սպասել, և վճռականորեն ամեն ինչ անում ենք ժամանակին։

Անջատականների մնացորդները բարձր բղավել են, որ Ադրբեջանի Զինված ուժերը կիրառել են հրետանային և հրթիռային միջոցներ, հարձակողական անօդաչու սարքեր, մարտական ինքնաթիռներ։ Դե, նախ, նույնիսկ չհասցրինք կիրառել։ Իսկ երկրորդը, եթե նույնիսկ և հասցնեինք, ապա ճիշտ էլ կանեինք։ Այստեղ ինչ զարմանալու բան կա, ձեզ վրա քարեր հո չէինք նետի, դրսում քսանմեկերորդ դարն է: Եվ եթե թշնամին չի հանձնվում, նրան ոչնչացնում են։ Եվ հրետանային, և հրթիռային միջոցները, հավասարապես ինչպես հարձակողական անօդաչու թռչող սարքերն ու մարտական ինքնաթիռները դեռ ամեն ինչը չեն։ Կիրառել ենք, և չենք պատրաստվում կանգ առնել, և քանի դեռ Խանքենդիի վրա չի ծածանվել Ադրբեջանի դրոշը՝ կլինեն և՛ հրթիռային միջոցներ, և՛ հարվածային անօդաչու թռչող սարքեր, և՛ իհարկե, մարտական ավիացիա։ Եվ պետք չէ ձեռքերը թափահարել՝ մենք խաղաղ բնակչությանը ձեռք չենք տվել, նրանց նկատմամբ մենք պահանջներ չունենք, մարդասիրական միջանցքները բաց են։ Առաջին 5000 հայերն արդեն տարհանվել են ռուս խաղաղապահների օգնությամբ։ Գնահատեք մեր առատաձեռնությունը՝ մենք միջանցքները բացեցինք բոլորովին անվճար, ինչպես ասել է իմաստուն Բուն՝ Վինի Թուխի մասին մուլտֆիլմից։ Բայց մեր հոգեւոր առատաձեռնությունը չի տարածվում զինված ավազակների վրա, որոնք կամ վայր կդնեն զենքերը, կամ կոչնչացվեն։

Այնպես նաև աչքի է ընկել Freedom House միջազգային իրավապաշտպան կազմակերպությունը։ Ինչպե՞ս կարելի է նրան չդիմել, աշխարհում ոչ մի հուղարկավորություն առանց նրա յոլա չի գնում: Այսպես ուրեմն, այս Գոյականը X սոցիալական ցանցի իր էջում նշել է, որ, պարզվում է, «տարածաշրջանում ազգագրական իրավիճակը բռնի փոխելու ցանկացած փորձ անօրինական է և անընդունելի»։ Ինչ-որ անհեթեթություն է, ազնիվ խոսք: Այսինքն՝ Հայաստանից ադրբեջանցիների վտարումը և Ղարաբաղում էթնիկական զտումները երեսուն տարվա օկուպացիայի ընթացքում Freedom House-ը չհամարեց տարածաշրջանի ազգագրական իրավիճակի բռնի փոփոխություն՝ ենթադրելով, որ հայերի գործողությունները օրինական են և ընդունելի։ Սա մոլորություն չէ, սա կողմնակալ վերաբերմունք է, որին մենք սովոր ենք։ Բացարձակապես չենք զարմանում, հատուկ կարևորություն չենք տալիս, և անում ենք այն, ինչ անհրաժեշտ ենք համարում, հատկապես. անկեղծ խանդավառությամբ և հոգեկան վերելքով Ադրբեջանի Ղարաբաղի տարածաշրջանը մաքրում ենք ավազակներից և անջատողականներից։ Հենց ավազակներից ու անջատողականներից, խաղաղ ղարաբաղցի հայերի նկատմամբ, ինչպես արդեն վերը նշեցի, մենք պահանջներ չունենք։ Մի փորձեք, ինչպես ասում են, «բռնել կոկորդից», դուք մեզ խանգարում եք բռնել ահաբեկիչների ու անջատողականների կոկորդից, ոտքի տակ մի ընկեք, ձեզ մոտ դա այնքան էլ լավ չի ստացվում։ Ադրբեջանում անջատողականությունը ամբողջությամբ և անդառնալիորեն կոչնչացվի։ Վերջակետ։ Եվ բացականչական նշան։ Այնպես որ, Ադրբեջանի տարածքում Ադրբեջանի Զինված ուժերի բոլոր, վճռականորեն բոլոր գործողությունները բացարձակապես օրինական են։ Որովհետև ոչ ոք չի կարող կանգնեցնել հարյուր հազարանոց բանակը։

Այնպես որ, ողջ վերը շարադրվածի տեսանկյունից Մակրոնը կարող է պահանջել ամեն ինչ: Թեկուզ հավելյալ չափաբաժին, թեկուզ նրան սրբերի դասին նշանակել։ Բայց մեզնից պահանջելը՝ անհույս գործ է։ Մեզանից կարելի է միայն խնդրել։ Միայն տես մեզանից որևէ կարգավիճակ խնդրելը, ինչ-որ բան կանգնեցնել, դադարեցնել կամ տրամադրել, բացարձակապես անօգուտ է։ Որքան Ֆրանսիան հեռու լինի մեր տարածաշրջանից՝ այնքան լավ։