Ի՞նչն է խանգարում հայ պարողին խաղաղության պայմանագիր կնքել Caliber.Az-ի YouTube ալիքի տեսանյութը

Վերջին շրջանում ավելի հաճախ են սկսել ձայներ հնչել այն մասին, որ Ադրբեջանն ու Հայաստանը մոտեցել են խաղաղության համաձայնագրի վերջնական տեքստի մշակման ավարտին և արդեն գտնվում են ֆինիշային գծի մոտ: Այսպես, Հայաստանի Ազգային ժողովի նախագահ Ալեն Սիմոնյանն ասել է, որ քաղաքական կամքի առկայության դեպքում 15-օրյա ժամկետում կարող է խաղաղ պայմանագիր կնքվել։ Իսկապես, հնարավոր է «քաղաքական կամքի առկայության դեպքում», ինչը, չնայած ամպագոռգոռ պոպուլիստական հայտարարություններին, այնքան էլ նկատելի չէ։

Հայաստանի Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանն իր հերթին հայտարարեց, որ խաղաղության պայմանագիրն արդեն 70 տոկոսով համաձայնեցված է, և մինչև 2023 թվականի վերջ հնարավոր է կնքել խաղաղության պայմանագիր։

Հատկանշական է, որ որքան հաճախ են հնչում նման ձայներ, այնքան ավելի մերկ են դառնում հարցերը, որոնց շուրջ կողմերը դեռ համաձայնության չեն եկել։ Նախագահ Իլհամ Ալիևը մասամբ բացեց այս թեմայի շղարշը անցյալ շաբաթ տեղի ունեցած «Ղարաբաղ. վերադարձ տուն 30 տարի անց, ձեռքբերումներ և դժվարություններ» ֆորումի մասնակիցների առջև ունեցած իր ելույթում: Հյուրերի հարցերին նրա պատասխաններում նոր տարրեր հնչեցին։

Խաղաղության համաձայնագրի կնքման ճանապարհին խոչընդոտներից մեկը փոքրամասնությունների հարցն է՝ հայերն Ադրբեջանում և, համապատասխանաբար, ադրբեջանցիները Հայաստանում (ավելի ճիշտ՝ Արևմտյան Ադրբեջանում): Համաձայնագրի նախագիծն արդեն վեցերորդ անգամ է ուղարկվում մայրաքաղաքից մայրաքաղաք, ինչպես պինգ-պոնգի գնդակը։ Եվ ամեն անգամ պաշտոնական Երևանը պնդում է փաստաթղթի տեքստում դրույթ ներառել Ադրբեջանի Ղարաբաղի շրջանում էթնիկ հայերի իրավունքների մասին։

Ավելի մանրամասն՝ տեսանյութում.