Հայ ռևանշիստները նույնպես ընդունել են Բրյուսելում Բաքվի հաջողությունը Փաստերի հաստատում

Այն ժամանակ, երբ Բրյուսելում նախօրեին կայացած բարձր մակարդակի բանակցությունները Ադրբեջանում առաջացնում են զգույշ լավատեսություն, Հայաստանում մենք հնարավորություն ունենք նկատել տագնապալի տրամադրություն։ Ընդ որում, դրանք բխում են ոչ թե գործող իշխանությունների ճամբարից, այլ առավելապես «նախկիններից», ովքեր, հիշեցնենք, բանակցությունների խափանման, կամ առնվազն՝ Փաշինյանի ձեռքերը կապելու նպատակով գագաթնաժողովի նախօրեին Երևանում նույնիսկ հանրահավաք անցկացրին։ Իսկ այժմ նրանք խոստովանում են, որ Ալիևը մաքուր հաղթանակ է տարել նաև բանակցությունների այս ռաունդում, քանզի Միշելի ամփոփիչ հայտարարությունում արտացոլվել են միայն ադրբեջանական կողմի առաջարկված ձևակերպումները։

Այսպես, Հայաստանի սարգսյանական Հանրապետական կուսակցության (ՀՀԿ) փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը բառացիորեն պոկում է իր մորուքի մազերը (կպոկեր իր գլխից, բայց այն նրա մոտ փայլուն ու հարթ է) և ուժասպառ գոռում է. «Шеф, усе пропало!» («Շեֆ, ամեն ինչ կորավ»)։

Մեկնաբանելով Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հետ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի բանակցություններին նվիրաված Եվրամիության նախագահ Շառլ Միշելի հայտարարությունը՝ Աշոտյանը Ֆեյսբուքի իր էջում գրել է.

«Վերջերս հրապարակվել է Բրյուսելում հանդիպման վերաբերյալ Եվրամիության նախագահի հայտարարությունը։

Ոչ մի խոսք Ղարաբաղի, նրա ապագայի, կարգավիճակի մասին։
Ոչ մի խոսք ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների մասին։
Վերջին սրումների դատապարտման բացակայություն
Դրա փոխարեն՝ արտաքին գործերի նախարարություններին հանձնարարել զբաղվել խաղաղ պայմանագրի նախապատրաստմամբ։
Դրա փոխարեն՝ մինչև ապրիլի վերջը անպայման ստեղծել Համատեղ սահմանպահ հանձնաժողով ։
Ռազմագերիների հարցը հավասարեցվում է անհետ կորածների հարցին (դրա վտանգավոր հետևանքները մենք տեսանք Քարագլուխում/Դաշբաշը)»

Նրան կրկնում է «նախկիններին» մերձավոր քաղաքագետ Էդգար Էլբակյանը, ով Բրյուսելում հանդիպումը անվանել է՝ «Արևմուտքի քաղաքական հովանու ներքո Հայաստանի ազգային շահերի թաղման հերթական ակտ»։ Նրա խոսքով, ԵՄ-ի նախագահի հայտարարությունում ոչինչ չի ասվում Ղարաբաղի կարգավիճակի մասին, իսկ ԵԱՀԿ ՄԽ-ի հիշատակման բացակայությունը ասում է ՄԽ-ի փաստացի չեղարկման մասին։

«Ինչ վերաբերում է «զորքերի հայելային հետ քաշում» սահմանմանը, ապա դա նշանակում է «հայկական նոր տարածքների հանձնում»,- ասում է Էլբակյանը։

ԵԱՀԿ ՄԽ-ի մահվան արձանագրման համար, որի հետ հայերը մեծ հույսեր էին կապել՝ արցունքներ է թափում նաև քաղաքագետ Տիգրան Գրիգորյանը։ Նրա խոսքով, «տվյալ պահին կարելի է արձանագրել, որ Հայաստանը նորից հրաժարվեց նախապես հնչեցրած իր դիրքորոշումից»։

«Հայաստանը համաձայնվել է սահմանազատման հարցերով երկկողմ հանձնաժողովին՝ առանց սահմանին լարված իրավիճակի կայունացմանն ուղղված քայլերի իրականացման։ Չնայած այդ քայլերի վերաբերյալ ասվում էր՝ 2021 թվականի նոյեմբերի 26-ին Սոչիում եռակող հանդիպման արդյունքներով ընդունված հայտարարությունում։

Հայաստանը հրաժարվեց այն դիրքորոշումից, որ խաղաղ բանակցությունները պետք է մեկնարկեն ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի միջնորդությամբ և վերջինիս հովանու ներքո»,- գրել է Գրիգորյանը։

Այնուամենայնիվ, հայկական ընդդիմության պեսիմիզմը հասկանալի է՝ Բրյուսելում Ալիևը և Միշելը նշելով հայ-ադրբեջանական սահմանների սահմանագծման, երկաթգծի և ավտոմոբիլային կապի վերականգնման կարևորությունը, դրանով հանդերձ բոլորովին մոռանալով ԵԱՀԿ ՄԽ-ի և «Լեռնային Ղարաբաղի» մասին՝ Փաշինյանի համար խուսանավելու տեղ չեն թողել։ Բայց չէ որ «նախկինները» Փաշինյանին հակադրվելու և իշխանությանըվերադառնալու իրենց ողջ քաղաքականությունը կառուցում են ռևանշիստական տրամադրությունները ջերմացնելու և Բաքվի հետ ցանկացած պայմանավորվածություններից հրաժարվելու վրա։ Եվ եթե Փաշինյանը իր սովորությամբ չմիացնի հետընթաց փոխանցումը, ապա նա առանց դժվարության իր քաղաքական ընդդիմախոսների ոտքերի տակից կքաշի աթոռը և «ղարաբաղյան կլանը» իսկապես կուղարկի հավերժ անգոյության։