Ռաֆայել Լեմկինի վաթսուներկու ցեղասպանությունները Caliber.Az-ի Youtube ալիքի տեսանյութը
Հայկական մեծաթիվ առասպելների շարքում, որոնք ուղղված են Առաջին համաշխարհային պատերազմից շատ առաջ, ընթացքում և հետպատերազմյան առաջին տարիներին մարդկության դեմ իրենց կատարած հանցագործությունները կոծկելուն, ինչպես նաև համաշխարհային հանրության գիտակցության մեջ «անմեղ զոհի» կերպարի ձևավորմանն ու արմատավորմանը, կա մեկը, որի մասին քչերը գիտեն:
Երբ հայ հեքիաթասացներին ասում ես, թե «ցեղասպանություն» տերմինը, որն առաջին անգամ օգտագործվել է լեհաստանցի հրեա իրավաբան Ռաֆայել Լեմկինի կողմից Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ և ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի կողմից ընդունվել է 1948 թվականին, գոյություն չի ունեցել հայ-թուրքական ջարդերի ժամանակ և հետևաբար դրա հետադարձ կիրառումը օրինաչափ չէ, նրանցից շատերը հղում են անում Լեմկինի այն խոսքերին, որ, նա իբր հետաքրքրվել է ցեղասպանությունով միայն այն պատճառով, որ դա տեղի է ունեցել հայերի հետ։
Ավելի մանրամասն՝ հետևյալ հղումով.