Նիկոլ Փաշինյանի զուգահեռ իրականությունը
«Խաղաղության աղավնին» և «պատերազմի բազեն» երկուսը մեկու՞մ։

Վերլուծություն  15 Սեպտեմբերի 2023 - 13:37

Հազվադեպ է լինում, որ Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարությունից որևէ մեկը չի ստիպում կասկածել, որ նա գտնվում է ինչ-որ զուգահեռ իրականության մեջ։ Ահա և Հայաստանի կառավարության նիստում նրա կողմից հնչեցված այսօրվա ելույթները բերում են նույն աղոտ ենթադրությունների։ Ինչպես ասում են, դատեք ինքներդ. ձեր դեմ է մեջբերումներ նրա ելույթներից, ով միաժամանակ ձգտում է հռչակվել և՛«խաղաղության աղավնի», և՛ «պատերազմի բազե»։

«Ադրբեջանը շարունակում է իր զորքերի տեղաշարժը Հայաստանի հետ պետական սահմանի և Լեռնային Ղարաբաղի հետ շփման գծի երկայնքով։ Լեռնային Ղարաբաղում հումանիտար իրավիճակը ծայրահեղ ծանր է։ Ասկերանի տարածքով մտած ռուսական մարդասիրական բեռներով մեկ բեռնատարը չի կարող ինչ-որ տեսանելի ազդեցություն գործել իրավիճակի վրա։ Հայաստանի և Ֆրանսիայի կողմից ուղարկված մարդասիրական բեռների մի մասը 22 բեռնատարներով մնում է Կոռնիձորի մոտ՝ սպասելով Լեռնային Ղարաբաղ մուտք գործելու հնարավորությանը։ Մյուս մասը գտնվում է մոտակայքում գտնվող հողամասի վրա»,- խղճահարության զգացմունք է առաջացրել Վովաևիչը։

Ուրեմն ռուսական հումանիտար բեռների մասին։ Ինչպես գիտեք, նրա հետ նույնպես խնդիրներ կային՝ անմիջապես թույլ չտվեցին անցնել Խանքենդի: Ո՞վ չէր բաց թողնում։ Միգուցե մարսեցիները, թե՞ կենդանացած դինոզավրերը: Ո՛չ, դրանք կանգնեցրել էին ղարաբաղցի հայերը։ Նույն նրանք, ովքեր արդեն քանիրերորդ ամիսն է կարծես բողոքում են սովից՝ դրանով հանդերձ ճոխ հարսանիքներ անելով ռեստորաններում, այնտեղ էլ նշելով հոբելյաններ և այլ տոներ։

Անցնենք առաջ։ Հայաստանի վարչապետի հետ մտերմությամբ հայտնի բլոգեր Ռոման Բաղդասարյանի ուշագրավ արձագանքը։ Ըստ էության, նա սոցիալական ցանցերում իշխանության խոսափողն է։ «Ռուսները խայտառակեցին Ղարաբաղի հայերին՝ նրանց ուղարկելով ցրտի դեմ ծածկոցներ... Իսկ ո՞ւր մնացին ղարաբաղցիների ոչխարի բրդից վերմակները։ Ինչպե՞ս կարելի էր վերմակներ խնդրել, եթե խոսում եք սովի մասին: Վերմակնե՞ր եք ուտելու»,- վրդովված հարցնում է Բաղդասարյանը։

Նրան արհամարանքով անունով չդիմելով, նրան պատասխանում է ՌԴ ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովան։ Ռուս դիվանագետը անընդունելի և ամոթալի է համարել «հայկական որոշ հանրային էջերում բեռի կազմի վերաբերյալ» Մոսկվային նվաստացնող հրապարակումները։ «Մենք դա էլ ենք տեսել, թե ինչպես են մի շարք անբարեխիղճ, չեմ ասի լրագրողներ, բայց տեղեկատվական աշխատողներ, որոնք իրենց համար հնարավոր են համարում ինչ-որ կերպ արժեզրկել նաև ռուսական այս ներդրումը»,- հայտարարել է Մ. Զախարովան։

Այդ ինչի՞ մասին է նա: Այո այն մասին, որ Փաշինյանը և նրա «խոսող գլուխները» փորձում են նսեմացնել ռուսական մարդասիրական շարասյան կարևորությունը՝ ամեն կերպ շրջանցելով այն փաստը, որ բեռը Ադրբեջանի Ղարաբաղի տնտեսական շրջան է հասել նրանց համար ատելի Աղդամի ճանապարհով։ Դա արվում է դիտավորյալ, չէ որ շատ օրերի ընթացքում արգելափակվում է Ադրբեջանի Կարմիր մահիկի ընկերությունից սննդամթերքի առաքումը Խանքենդի։

Այդ բեռը նույնպես պետք է փոխադրվեր Աղդամի ճանապարհով և կշռում է ավելի քան 40 տոննա։ Եվ այն բաց չեն թողնում հենց ղարաբաղցի անջատողականները։ Իսկ ո՞վ է նրանց ֆինանսավորում ու վերահսկում։ Պաշտոնական Երևանը։ Իսկ առհասարակ, թեև այս գործիչն արդեն մի քանի անգամ հայտարարել է՝ Ղարաբաղի ներառմամբ մեր երկրի տարածքային ամբողջականության ճանաչման մասին՝ նրա լեզուն չի պտտվում արտասանել «Ադրբեջանի Ղարաբաղ տնտեսական շրջան» բառակապակցությունը և շարունակում է այդպես էլ գոռգոռալ գոյություն չունեցող «Լեռնային Ղարաբաղի» մասին։

Հայաստանի պետբյուջեից է ֆինանսավորում Խանքենդիում իշխանությունը զավթած ողջ ֆաշիստական խունտան, և այն նույն անօրինական զինված խմբավորումները, որոնց Հայաստանի Հանրապետությունը պարտավոր էր՝ Անվտանգության խորհրդի և ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի կողմից դեռ 20 տարի առաջ ընդունված բանաձևերի համաձայն զինաթափել և դուրս բերել մեր հողերից։ Նույնը նշված է 2020 թվականի նոյեմբերի 10-ի Եռակողմ հայտարարության մեջ։ Որի տակ դրված է Փաշինյանի ստորագրությունը։

Ինչպես տեսնում ենք, մինչև հիմա Հայաստանը չի կատարել այդ պարտավորությունները։ Իսկ Նիկոլ Փաշինյանը ունի հնարավորություն, բայց չունի ցանկություն ղարաբաղցի անջատողականներին ստիպել դա անել։ Նա նախընտրում է մանևրել։ Մի կողմից՝ խոսել խաղաղության մասին, իսկ մյուս կողմից՝ մոտեցնում է նոր պատերազմը։ Ոչ այլ ոք, քան նա է, որ վերջերս հայերին շնորհավորեց «արցախի անկախության օրվա» առթիվ։ Վստահ եղեք, դա ոչ թե հարբած էլեկտրիկ Աշոտն է արել, այլ նույն Փաշինյանը, ով տեղին ու անտեղի ճառաբանում է տարածաշրջանում խաղաղության կարեւորության մասին։

Ղարաբաղյան խունտային, ինչպես երևում է, հենց նա է ներշնչել անիրականանալի հույսեր՝ իբր Արևմուտքը մեզ կօգնի։ Բայց ամենակարևորը՝ Փաշինյանը արդեն լիովին սուտասան է դարձել՝ հույս դնելով «Լաչինի միջանցքի» բացման վրա, որպեսզի իր «ձեռքբերումները» վաճառի հայ հասարակությանը և պահպանի իշխանությունը։ Իսկ լավ իմաստով, Նիկոլ Վովաևիչին չէր խանգարի հիշել, թե ինչով է ավարտվում երկու աթոռին նստելու փորձը։ Այո և այն մասին, որ պաշտոնական Բաքվի համբերությունը սահման ունի՝ նույնպես չարժե մոռանալ։

Աքպեր Հասանով

Caliber.Az

Դիտումներ: 301